dużo osób
21walizka — 1. Siedzieć na walizkach «być przygotowanym do podróży, oczekiwać wyjazdu»: – Pan nas opuszcza? – Tylko na chwilę. Udaję się gościnnie za ocean i rzeczywiście siedzę jak pani widzi na walizkach (...). Persp 14/1980. 2. Żyć na walizkach «dużo w… …
22dwoje — D. dwojejga, CMs. dwojejgu, N. dwojejgiem «liczebnik zbiorowy odpowiadający liczbie 2, używany w odniesieniu do osób różnej płci, dzieci i młodych zwierząt oraz do przedmiotów o nazwie używanej tylko w liczbie mnogiej» Dwoje ludzi, dzieci,… …
23miejsce — n I; lm D. miejsc 1. «wolna przestrzeń, którą można zająć, zapełnić czymś, gdzie można się zmieścić albo coś umieścić» Wolne miejsce w walizce. Miejsce na książki. Mieć mało miejsca w mieszkaniu. Szafa zabiera dużo miejsca. Chodźcie tu, jest dość …
24naprać — dk IX, napraćpiorę, napraćpierzesz, napraćpierz, napraćprał 1. «dużo czegoś uprać» 2. pot. «zbić, obić kilka osób» naprać się 1. «spędzić wiele czasu na praniu, piorąc zmęczyć się» 2. pot. «bić jeden drugiego» Naprali się, a potem przeprosili …
25niewiele — ż. rzecz.; niewielu m. os.; DCMs. niewielu, B. m. os. niewielu, ż. rzecz. niewiele, N. niewieloma a. niewielu «liczebnik nieokreślony, oznaczający małą ilość, liczbę czegoś, kogoś» Niewiele osób, niewielu pracowników o tym słyszało. Sączyło się… …
26pchać — ndk I, pcham, pchasz, pchają, pchaj, pchał, pchany pchnąć dk Va, pchnę, pchniesz, pchnij, pchnął, pchnęła, pchnęli, pchnięty, pchnąwszy 1. «posuwać coś, rzadziej kogoś przed sobą; napierając na coś przesuwać» Pchać taczki, wózek. Pchnąć drzwi.… …
27poobjadać — dk I, poobjadaćam, poobjadaćasz, poobjadaćają, poobjadaćaj, poobjadaćał, poobjadaćany 1. «objeść coś ze wszystkich stron; poobgryzać» Gąsienice poobjadały kapustę. 2. «jedząc u wielu osób pozbawić je jedzenia, narazić na koszty» Poobjadał… …
28posnąć — dk Va, pośnie, posnąćsną, pośnijcie, posnąćnął, posnąćsnęli 1. «o pewnej liczbie osób lub zwierząt: zapaść w sen; zasnąć, usnąć» Dużo dzieci już posnęło. Wszyscy posnęli kamiennym snem. 2. «o rybach: pozdychać» …
29posprawiać — dk I, posprawiaćam, posprawiaćasz, posprawiaćają, posprawiaćaj, posprawiaćał, posprawiaćany «dużo czegoś sprawić, nabyć, kupić coś dla wielu osób; pokupować» Posprawiać dzieciom nowe ubranka. Posprawiać sobie nowe meble, firanki …
30potok — m III, D. u, N. potokkiem; lm M. i 1. «wartki nurt wody, płynącej wąskim, kamienistym korytem, przeważnie skalnym, w środowisku górskim lub wyżynnym» Rwący, spieniony, szumiący, wartki potok. Potok górski. Potok skuty lodem. Potok płynie bystro.… …
