drzwi

  • 51dopaść — I dk Vc, dopaśćpadnę, dopaśćpadniesz, dopaśćpadnij, dopaśćpadł, dopaśćpadnięty, dopaśćpadłszy dopadać ndk I, dopaśćam, dopaśćasz, dopaśćają, dopaśćaj, dopaśćał, dopaśćany 1. «szybkim biegiem, pędem zbliżyć się do kogoś lub czegoś, dobiec,… …

    Słownik języka polskiego

  • 52dwudrzwiowy — «mający dwoje drzwi albo jedne drzwi o dwu skrzydłach» Dwudrzwiowa szafa. Dwudrzwiowy portal świątyni …

    Słownik języka polskiego

  • 53dwuwarstwowy — «złożony z dwóch warstw» ∆ bud. Tynk dwuwarstwowy «tynk najczęściej stosowany, wykonywany przez nakładanie dwóch warstw, pierwszej składającej się z zaprawy cementowej powodującej zwiększenie przyczepności drugiej warstwy, wyrównującej… …

    Słownik języka polskiego

  • 54framuga — ż III, CMs. framugaudze; lm D. framugaug «zewnętrzna rama okienna wprawiona w mur; zagłębienie w murze zwykle z otworem na drzwi lub okno» Framuga okienna, drzwiowa a. framuga okna, drzwi. ‹z niem.› …

    Słownik języka polskiego

  • 55haczyk — m III, D. a, N. haczykkiem; lm M. i 1. «przedmiot zakrzywiony na końcu, najczęściej z metalu lub drutu, o różnych kształtach w zależności od zastosowania» a) «służący do zawieszania na nim czegoś» Stalowy, plastykowy haczyk. Okrągły haczyk.… …

    Słownik języka polskiego

  • 56łomotać — ndk IX, łomotaćoczę (łomotaćocę), łomotaćoczesz (łomotaćocesz), łomotaćocz, łomotaćał, łomotaćany rzad. łomotnąć dk Va, łomotaćnę, łomotaćniesz, łomotaćnij, łomotaćnął, łomotaćnęła, łomotaćnęli, łomotaćnąwszy 1. «stukać, walić, dobijać się (np.… …

    Słownik języka polskiego

  • 57na — 1. «przyimek o różnorodnych zastosowaniach składniowych i znaczeniowych, poprzedzający rzeczowniki lub inne wyrazy o funkcjach rzeczowników, także połączenia rzeczowników z liczebnikami lub same liczebniki» a) «tworzący wyrażenia oznaczające… …

    Słownik języka polskiego

  • 58oścież — ż VI, DCMs. y; lm M. e, D. y daw. → ościeże; dziś tylko w zwrocie: Otworzyć drzwi, okno itp. na oścież «otworzyć drzwi, okno na całą ich szerokość» …

    Słownik języka polskiego

  • 59podwójny — 1. «złożony z dwóch jednakowych, jednorodnych części, z dwóch elementów, wzięty dwukrotnie, zawierający dwukrotną ilość czegoś» Podwójne dno garnka. Podwójny wózek dla bliźniąt. Podwójna porcja lekarstwa. Świąteczna gazeta o podwójnej objętości.… …

    Słownik języka polskiego

  • 60pokazać — dk IX, pokazaćkażę, pokazaćkażesz, pokazaćkaż, pokazaćał, pokazaćany pokazywać ndk VIIIa, pokazaćzuję, pokazaćzujesz, pokazaćzuj, pokazaćywał, pokazaćywany 1. «dać coś zobaczyć, podać coś do obejrzenia; wskazać, zademonstrować coś» Pokazać… …

    Słownik języka polskiego