drzeć gardło

  • 1drzeć gardło — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} krzyczeć, wrzeszczeć, wykrzykiwać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie drzyj gardła, i tak cię nie usłyszą. {{/stl 10}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2gardło — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. gardłodle; lm D. gardłodeł {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} część przewodu pokarmowego u kręgowców, która łączy jamę gębową z przełykiem {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2 …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 3drzeć — ndk XI, drę, drzesz, drzyj, darł, darty 1. «rwać na kawałki; rozrywać, rozdzierać, drapać» Drze list na strzępki. Kolce darły koszulę. ◊ pot. Drzeć gardło (wulg. mordę, gębę) «głośno mówić, krzyczeć, wrzeszczeć» 2. «obdzierać, zdzierać, ogołacać …

    Słownik języka polskiego

  • 4gardło — 1. pot. (Coś jest) jak psu z gardła (wyciągnięte, wyjęte) «o czymś, zwykle o ubraniu bardzo zmiętym, pogniecionym»: Powoli wchodzi do pokoju, gdzie Majka już obciąga pogniecioną sukienkę, która po wstaniu z tapczanu jest dosłownie „jak psu z… …

    Słownik frazeologiczny

  • 5drzeć się — pot. Gęba się komuś drze «ktoś ziewa, komuś chce się spać»: – Widzę, że ci się gęba drze... – Oj tak, już na mnie pora, wcześnie wstałem (...). Roz tel 1997. Czyjeś serce, czyjaś dusza drze się w strzępy, na strzępy zob. strzęp 2. Drzeć się jak… …

    Słownik frazeologiczny

  • 6cały — 1. Cała para (poszła, idzie) w gwizdek «cały wysiłek włożono w przygotowania lub reklamowanie czegoś, a nie wystarczyło go już na realizację»: Miejmy nadzieję, że cała para nie poszła w gwizdek i starczy jej tej pary na główną imprezę. Roz tel… …

    Słownik frazeologiczny

  • 7strach — m III; lm M. y 1. D. u, B.=M. «niepokój wywołany przez niebezpieczeństwo lub rzecz nieznaną, która się wydaje groźna, przez myśl o czymś grożącym; lęk, obawa, przerażenie, trwoga» Dojmujący, gwałtowny, instynktowny, nerwowy, niepokonany,… …

    Słownik języka polskiego