drobnè

  • 101mak — 1. Cicho, cisza jak makiem zasiał, siał, posiał «bardzo cicho, bez najmniejszego szelestu»: Ludzie czekają, co dalej będzie, cisza w kościele jak makiem siał. H. Auderska, Lato. 2. Rozbić (się), roztrzaskać (się) itp. w drobny mak, na drobny mak… …

    Słownik frazeologiczny

  • 102posyłka — lekcew. Chłopiec na posyłki «o kimś, kto wykonuje czyjeś drobne polecenia, kim się ktoś wysługuje»: W „Miesięczniku” miałem uposażenie, to znaczy pracowałem rzeczywiście jak koń, bo byłem i własnym chłopcem na posyłki, robiłem całą tę część nie… …

    Słownik frazeologiczny

  • 103zbycie — pot. Mieć coś na zbyciu «mieć czegoś w nadmiarze, móc się czymś podzielić»: – Nie ma pani złotówki na zbyciu? – zapyta. – Gdyby pani przypadkiem miała, mogłabym wymienić te niewielkie drobne na całe pięćdziesiąt złotych... Polityka 39/2000 …

    Słownik frazeologiczny

  • 104aldrowanda — ż IV, CMs. aldrowandandzie; lm D. aldrowandaand ∆ bot. Aldrowanda pęcherzykowata «Aldrovandia vesiculosa, wieloletnia owadożerna roślina wodna z rodziny rosiczkowatych, nie mająca korzeni, o łodygach pływających pod wodą i liściach stulających… …

    Słownik języka polskiego

  • 105almanach — m III, D. u; lm M. y «publikacja, zwykle periodyczna, zawierająca utwory różnych pisarzy; dawniej także rodzaj kalendarza zawierającego artykuły, drobne utwory literackie, porady itp.» Ogłosić, drukować coś w almanachu. ∆ Almanach gotajski… …

    Słownik języka polskiego

  • 106asparagus — m IV, D. a, Ms. asparagussie; lm M. y «Asparagus, roślina z rodziny liliowatych, występująca w licznych gatunkach w Europie, Azji i Afryce; rozdzielnopłciowa, mająca kłącze z mięsistymi korzeniami, drobne, łuskowate listki, niepozorne kwiatki i… …

    Słownik języka polskiego

  • 107aspirator — m IV, D. a, Ms. aspiratororze; lm M. y 1. med. «przyrząd chirurgiczny służący do zabiegu zwanego aspiracją, działający na zasadzie ssącej pompy próżniowej, uruchamiany za pomocą silniczka elektrycznego lub wskutek podciśnienia wytworzonego przez… …

    Słownik języka polskiego

  • 108bezdętkowy — ∆ techn. Opona bezdętkowa «opona szczelnie osadzona na obręczy koła, pokryta wewnątrz warstwą lepkiej substancji, uszczelniającej drobne uszkodzenia, dzięki czemu nie wymaga stosowania dętki» …

    Słownik języka polskiego

  • 109bębnować — ndk IV, bębnowaćnuję, bębnowaćnujesz, bębnowaćnuj, bębnowaćował, bębnowaćowany techn. «poddawać obróbce drobne odlewy w oczyszczarce bębnowej, niekiedy dodając środki ścierne» …

    Słownik języka polskiego

  • 110bębnowy — przym. od bęben (zwykle w zn. 5) Kombajn bębnowy. Pralka bębnowa. Pamięć bębnowa (maszyny matematycznej). ∆ Oczyszczarka bębnowa «urządzenie, którego zasadniczą częścią jest poziomy, obracający się cylinder, w którym podlegają oczyszczeniu drobne …

    Słownik języka polskiego