drożdży

  • 11drożdżownictwo — n III, Ms. drożdżownictwowie, blm «przemysł drożdżowy, wyrabianie drożdży» Drożdżownictwo piekarniane …

    Słownik języka polskiego

  • 12kryptokok — m III, D. a, N. kryptokokkiem; lm M. i biol. «Cryptococcus neoformans, grzyb chorobotwórczy podobny do drożdży, bytuje w glebie; rozpowszechniony na całym świecie» ‹z gr.› …

    Słownik języka polskiego

  • 13kwas — m IV, D. u, Ms. kwassie; lm M. y 1. «substancja kwaśna; kwaśny smak; kojarzący się z tym smakiem zapach» Kwas kapuściany, naturalny. Czuć kwas. Czuć kwasem. ∆ Kwas chlebowy «musujący napój chłodzący przyrządzony z osłodzonej wody z dodatkiem… …

    Słownik języka polskiego

  • 14makaron — m IV, D. u, Ms. makaronnie; lm M. y 1. «produkt spożywczy z ciasta pszennego bez drożdży, wyrabiany w kształcie rurek, nitek, muszelek itp.» Makaron czterojajeczny, włoski. Zupa pomidorowa z makaronem. 2. przestarz. → makaronizm ‹wł.› …

    Słownik języka polskiego

  • 15pieczywo — n III, Ms. pieczywowie, blm «produkty spożywcze otrzymywane z ciasta wyrośniętego w wyniku dodania zakwasu, drożdży lub środków chemicznych i wypieczonego w wysokiej temperaturze» Pieczywo żytnie, pszenne, mieszane, dietetyczne, cukiernicze,… …

    Słownik języka polskiego

  • 16piwo — n III, Ms. piwowie; lm D. piw 1. «pienisty napój o małej zawartości alkoholu otrzymywany przez fermentację ze słodu jęczmiennego, chmielu, drożdży i wody» Mocne, lekkie piwo. Piwo jasne, ciemne. Grzane piwo. Szklanka, kufel, butelka, beczka piwa …

    Słownik języka polskiego

  • 17rozczyn — m IV, D. u, Ms. rozczynnie; lm M. y «niewielka ilość mąki rozrobiona z wodą i po zakwaszeniu dodawana zamiast drożdży do ciasta; rozrobione drożdże dodawane do ciasta» Przygotować rozczyn do ciasta …

    Słownik języka polskiego

  • 18sucharek — m III, D. sucharekrka, N. sucharekrkiem; lm M. sucharekrki 1. B.=M. «wysuszone delikatne pieczywo, przygotowane zwykle z dodatkiem drożdży i cukru» Sucharki dietetyczne. 2. B.=D. pot. «żartobliwie o kimś bardzo szczupłym, chudym» …

    Słownik języka polskiego

  • 19winny — I 1. «dotyczący wina winorośli (rośliny lub jej owoców)» Winne krzewy. Winna jagoda. Grona winne. ∆ Latorośl winna → winorośl 2. «dotyczący wina napoju, mający związek z wytwarzaniem wina» Kupiec winny. Handel winny …

    Słownik języka polskiego

  • 20cegiełka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. cegiełkałce; lm D. cegiełkałek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ofiarowana przez kogoś niewielka suma pieniędzy, także praca, będąca jego osobistym wkładem w jakieś ważne… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień