drgać

  • 11falować — ndk IV, falowaćluje, falowaćował, falowaćowany 1. «o wodzie: poruszać się wznosząc fale; powodować fale» Morze faluje. Wiatr lekko faluje powierzchnię jeziora. 2. «wznosić się i opadać; kołysać się, drgać» Kurtyna lekko falowała. Chorągiew faluje …

    Słownik języka polskiego

  • 12grać — ndk I, gram, grasz, grają, graj, grał, grany 1. «brać udział w grach towarzyskich, sportowych lub hazardowych» Grać w berka, w chowanego, w ciuciubabkę, w kotka i myszkę. Grać w bilard, w domino, w loteryjkę, w warcaby. Grać w koszykówkę, w… …

    Słownik języka polskiego

  • 13igrać — ndk I, igraćam, igraćasz, igraćają, igraćaj, igraćał 1. «robić sobie z czegoś zabawkę, żarty, igraszkę, traktować coś lekceważąco albo jak zabawę; żonglować» Igrać ze śmiercią, z chorobą. Igrać czyimiś uczuciami. Nie igraj, bo się doigrasz! ◊… …

    Słownik języka polskiego

  • 14oscylować — ndk IV, oscylowaćluję, oscylowaćlujesz, oscylowaćluj, oscylowaćował «wykonywać ruchy wahadłowe; drgać, falować, wahać się» Temperatura oscylowała między 6°C a 9°C. przen. «skłaniać się raz w jedną, raz w drugą stronę» Oscylował między jedną… …

    Słownik języka polskiego

  • 15rezonować — I ndk IV, rezonowaćnuję, rezonowaćnujesz, rezonowaćnuj, rezonowaćował «dowodzić, mówić z dużą pewnością siebie, zwłaszcza krytycznie lub umoralniająco; rozprawiać, pouczać, mędrkować» Rezonować na każdy temat. Lubił rezonować przy każdej okazji.… …

    Słownik języka polskiego

  • 16rozedrgać się — dk I, rozedrgać sięga się, rozedrgać sięają się, rozedrgać sięał się «zacząć silnie drgać» Rozedrgały się druty telefoniczne …

    Słownik języka polskiego

  • 17rozwibrować się — dk IV, rozwibrować sięruje się, rozwibrować sięował się «zacząć intensywnie wibrować, drgać» Rozwibrowały się struny …

    Słownik języka polskiego

  • 18trząść — ndk XI, trzęsę, trzęsiesz, trzęś a. trząś, trzęście a. trząście, trząsł, trzęsła, trzęśli, trzęsiony 1. «poruszać czymś, kimś raz po raz energicznie, gwałtownie, wywołując chwianie się; szamotać» Trząść głową. Koń trzęsie łbem, grzywą. Wichura… …

    Słownik języka polskiego

  • 19wibrować — ndk IV, wibrowaćruję, wibrowaćrujesz, wibrowaćruj, wibrowaćował, wibrowaćowany 1. «być, znajdować się w stanie wibracji; drgać, drżeć, trząść się, lekko falować» Dźwięk, głos wibruje. Powietrze wibruje od żaru, od huku, od strzałów. Wibrujący… …

    Słownik języka polskiego

  • 20drhtati — dr̀htati (dr̀htjeti) nesvrš. <prez. dȑšćēm/dr̀htīm, imp. dr̀šći/dr̀hti, pril. sad. dȑšćūći/dr̀htēći, gl. im. ānje> DEFINICIJA 1. (Ø) lagano se tresti od hladnoće, od uzbuđenja [sav drhtim a. (od hladnoće, groznice) b. pren. (od znatiželje,… …

    Hrvatski jezični portal