drewno

  • 41akacja — ż I, DCMs. akacjacji; lm D. akacjacji (akacjacyj) 1. bot. «Acacia, roślina z rodziny mimozowatych, występująca w kilkuset gatunkach drzew lub krzewów, o liściach podwójnie pierzastych i drobnych kwiatach żółtych, rzadziej białych, zebranych w… …

    Słownik języka polskiego

  • 42amurski — przym. od Amur ∆ bot. Korkowiec amurski «Phellodendron amurense, drzewo o miękkiej, elastycznej korze służącej do wyrobu korka, drewno używane w meblarstwie; rośnie w Azji, w Polsce niektóre gatunki sadzone w parkach» …

    Słownik języka polskiego

  • 43apreturować — ndk IV, apreturowaćruję, apreturowaćrujesz, apreturowaćruj, apreturowaćował, apreturowaćowany «nasycać wyroby włókiennicze skórę, papier, drewno apreturą; poddawać je apreturze» …

    Słownik języka polskiego

  • 44balsowy — przym. od balsa (tylko w zn. 1) Tratwy balsowe. Drewno balsowe …

    Słownik języka polskiego

  • 45bejcować — ndk IV, bejcowaćcuję, bejcowaćcujesz, bejcowaćcuj, bejcowaćował, bejcowaćowany 1. roln. «dezynfekować nasiona przed siewem w celu zniszczenia znajdujących się na ich powierzchni przetrwalników grzybów pasożytniczych i innych szkodników roślin» 2 …

    Słownik języka polskiego

  • 46brus — m IV, D. a, Ms. brussie; lm M. y 1. «kamień szlifierski z drobnoziarnistego piaskowca, używany do ostrzenia narzędzi metalowych; toczydło, osełka» Ostrzyć coś na brusie. 2. bud. «grube drewno budulcowe, z lekka opiłowane» …

    Słownik języka polskiego

  • 47brzezina — ż IV, CMs. brzezinanie; lm D. brzezinain 1. «las brzozowy, zarośla brzozowe» Za brzeziną była polanka. 2. «drewno brzozy, cięte gałęzie brzozowe» Naręcze brzeziny. Szczapki brzeziny. Bryczka umajona brzeziną. 3. rzad. «brzoza» …

    Słownik języka polskiego

  • 48brzoza — ż IV, CMs. brzozaozie; lm D. brzóz «Betula, drzewo lub krzew z rodziny brzozowatych, występuje w wielu gatunkach w strefie zimnej i umiarkowanej półkuli północnej; w Polsce pospolita: brodawkowata i omszona, o białej korze i drewnie cenionym w… …

    Słownik języka polskiego

  • 49buczyna — ż IV, CMs. buczynanie 1. lm D. buczynaczyn «las, zagajnik bukowy» Buczyna z domieszką jodły. 2. blm «drewno bukowe» Meble, sklejka z buczyny. 3. blm «owoce drzewa bukowego; bukiew» …

    Słownik języka polskiego

  • 50budulcowy — przym. od budulec Drewno budulcowe …

    Słownik języka polskiego