dróżnik
1dróżnik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. dróżnikicy {{/stl 8}}{{stl 7}} pracownik dbający o właściwe utrzymanie i eksploatację powierzonego mu odcinka drogi lub toru kolejowego; dozorca drogowy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Obowiązki dróżnika. {{/stl 10}} …
2drožník — a m (í) droženka: kadar ni imel slivovke, je bil dober tudi drožnik …
3dróżnik — m III, DB. a, N. dróżnikkiem; lm M. dróżnikicy, DB. ów «pracownik sprawujący dozór nad powierzonym sobie odcinkiem drogi lub toru kolejowego; dozorca drogowy» Budka dróżnika …
4Californium — Eigenschaften …
5Kalifornium — Eigenschaften …
6umrzeć — 1. pot. Od tego się nie umiera; od tego nikt nie umarł «coś nie jest przyjemne, ale nie przyniesie komuś większej szkody, coś można wytrzymać, znieść»: Dróżnik nie wpuszczał za próg. (...) – Powyzdychamy z zimna. – Ano, co komu pisane –… …
7umierać — 1. pot. Od tego się nie umiera; od tego nikt nie umarł «coś nie jest przyjemne, ale nie przyniesie komuś większej szkody, coś można wytrzymać, znieść»: Dróżnik nie wpuszczał za próg. (...) – Powyzdychamy z zimna. – Ano, co komu pisane –… …
8drogowy — drogowywi «dotyczący drogi szlaku komunikacyjnego» Nasyp drogowy. Ruch drogowy. Pracownicy drogowi. Służba drogowa. Budownictwo, prace drogowe. ∆ Dozorca drogowy → dróżnik ∆ Sieć drogowa «drogi, szosy, gościńce» …
9dróżniczka — ż III, CMs. dróżniczkaczce; lm D. dróżniczkaczek «kobieta dróżnik» …
10dróżniczy — przym. od dróżnik …
- 1
- 2
