dozgonny
1dozgonny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, dozgonnynni {{/stl 8}}{{stl 7}} trwający do końca czyjegoś życia, do zgonu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dozgonna miłość, przyjaźń, pamięć. Dozgonna przyjaciółka. {{/stl 10}} …
2dozgonny — Dozgonna towarzyszka (życia) zob. towarzyszka. Dozgonny towarzysz (życia) zob. towarzysz …
3dozgonny — dozgonnynni «trwający lub mający trwać do końca życia, do zgonu» Dozgonna przyjaźń, wdzięczność. Dozgonny przyjaciel …
4towarzysz — życia, dozgonny towarzysz (życia) «mąż, małżonek; także: mężczyzna pozostający z daną kobietą w wieloletnim związku»: Nie wiem, jakim był towarzyszem życia dla Marii, lecz ich związek trwał tak długo, że śmierć żony musiała zburzyć jego… …
5życie — 1. Bez życia «bez zapału, mało energicznie» 2. Brać, traktować życie lekko «być lekkomyślnym, postępować lekkomyślnie, beztrosko, niczym się nie przejmując»: Podziwiał jego odwagę brania życia lekko i nieodpowiedzialnie, jakby to było majowe… …
6dozgonnie — przysłów. od dozgonny Wdzięczny dozgonnie …
7towarzysz — m II, DB. a; lm M. e, D. y ( ów) 1. «ten, kto komuś towarzyszy, jest przy kimś obecny, przebywa z kimś, spędza z kimś czas» Towarzysz podróży, przechadzki. Towarzysz lat dziecinnych. Towarzysz niedoli. Mieć kogoś za towarzysza. ∆ Towarzysz broni… …
8dozgonnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. dozgonny: Dozgonnie wierny, wdzięczny. {{/stl 7}} …
