dotkliwie
61skuć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}skuwać {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}skuć {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}gębę [i syn.] {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} zbić kogoś dotkliwie po twarzy :… …
62sponiewierać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, sponiewieraćam, sponiewieraća, sponiewieraćają, sponiewieraćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dotkliwie kogoś zranić, pognębić, zgnębić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Czuć się… …
63stęsknić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, stęsknić sięnię się, stęsknić sięni się, stęsknić sięnij się {{/stl 8}}{{stl 7}} odczuć tęsknotę za kimś lub za czymś, odczuć dotkliwie brak kogoś lub czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zdążył się już stęsknić za domem …
64szarpać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, szarpaćpię, szarpaćpie, szarpaćany {{/stl 8}}– szarpnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, szarpaćnę, szarpaćnie, szarpaćnij, szarpaćnął, szarpaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …
65upuścić — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}krwi {{/stl 13}}{{stl 7}} zasmucić, zranić kogoś, dotkliwie komuś dokuczyć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Łotr z niego, ile on mi krwi upuścił. {{/stl 10}} …
