doszczętnie
11reszta — 1. Bez reszty «całkowicie, wyłącznie, zupełnie»: Wystąpiłem o przywrócenie mi emerytury i teraz mogłem bez reszty poświęcić się pracy naukowej. J. Brzechwa, Opowiadania. 2. Coś dokonuje, dopełnia reszty «coś sprawia, że następuje ostateczna… …
12skinienie — Być gotowym na (każde) czyjeś skinienie «być gotowym w każdej chwili komuś służyć»: Podziwiam załogę. Cóż za twardzi chłopcy! Jest przecież koło zera, a oni, doszczętnie przemoknięci, tkwią twardo na nawietrznej burcie, gotowi do akcji na każde… …
13ziemia — 1. Chodzić, stąpać (mocno, twardo) po ziemi; trzymać się ziemi «być realistą»: Obdarzony wrażliwością dziecka, twardo chodzi po ziemi – jest konkretny, punktualny – i wbrew pozorom – nieśmiały. Przekrój 51/2000. Imponowała mi poczuciem… …
14zniknąć — 1. Zniknąć z powierzchni ziemi «zostać zburzonym, zniszczonym doszczętnie, przestać istnieć»: Zginęło 20 osób, ponad 500 zostało rannych, ćwierć miasta zniknęło z powierzchni ziemi. Polityka 21/2000. 2. Zniknąć z widowni, z horyzontu, ze sceny… …
15znikać — 1. Zniknąć z powierzchni ziemi «zostać zburzonym, zniszczonym doszczętnie, przestać istnieć»: Zginęło 20 osób, ponad 500 zostało rannych, ćwierć miasta zniknęło z powierzchni ziemi. Polityka 21/2000. 2. Zniknąć z widowni, z horyzontu, ze sceny… …
16do cna — «całkowicie, zupełnie, doszczętnie, bez reszty (zwykle w odniesieniu do zjawisk niepożądanych)» Zniszczyć coś do cna. Zmoknąć do cna. Wieś spłonęła do cna …
17goły — goli 1. «nie przykryty, nie osłonięty ubraniem; nagi, obnażony» Gołe nogi, plecy ramiona. Gołe ciało. W rzece kąpią się goli chłopcy. ◊ Goła szabla, goły miecz «szabla miecz wydobyte z pochwy, obnażone» ◊ Pod gołym niebem «na dworze, na powietrzu …
18korzeń — m I, D. korzeńenia; lm M. korzeńenie, D. korzeńni 1. «bezlistny organ roślin naczyniowych, rosnący zwykle pod powierzchnią ziemi; służy roślinie do pobierania wody i soli mineralnych oraz umocowuje ją w glebie» Korzeń główny. Korzenie boczne,… …
19kretes — tylko w wyrażeniu przyimkowym: Z kretesem «całkowicie, zupełnie, doszczętnie» Przepadł z kretesem. Z kretesem przegrali sprawę. ‹?› …
20miazga — ż III, CMs. miazgazdze, blm «bezkształtna, spoista masa powstała zwykle na skutek rozbicia, zgniecenia, stłuczenia czegoś» Miazga owocowa. Zbić, rozbić, zgnieść, zgruchotać coś na miazgę. ∆ anat. Miazga zęba a. miazga zębowa «miękka, silnie… …
