dosiąść swojego konika
1dosiadać – dosiąść swojego konika — {{/stl 13}}{{stl 7}} zaczynać mówić na ulubiony temat, opowiadać o swoich zainteresowaniach : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ktoś już dosiadł swojego konika i truł przez pół godziny o polityce. {{/stl 10}} …
2dosiąść — Pegaza zob. Pegaz. Dosiąść swego (swojego) konika zob. konik …
3konik — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mż IIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pieszczotliwie o koniu; także: mały koń : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wio, koniku! Drobne huculskie koniki. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2.… …
4swój — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. M. m swój, n swoje || swe, ż swoja || swa, D. m n swojego || swego, ż swojej || swej, C. m n swojemu || swemu, ż swojej || swej, B. mż = D., mnż n = M., ż swoją || swą, N. m n swoim || swym, ż swoją || swą, Mc. m n… …
5konik — Dosiąść swego (swojego) konika; wsiąść na swego (swojego) konika «zacząć mówić na swój ulubiony temat»: – No tak – stwierdził naczelny – marnuje pan swoje zdrowie. (...) Fiński, zwany przez pracowników harcerzem, wsiadł na swego konika. – Niech… …
6dosiadać — Dosiąść Pegaza zob. Pegaz. Dosiąść swego (swojego) konika zob. konik …
