dorabiać (dorobić
1przyprawiać – przyprawić [dorabiać – dorobić] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}gębę {{/stl 13}}{{stl 7}} tworzyć komuś niekorzystny wizerunek, szkalować, spotwarzać, oczerniać kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Była nielubiana, bo wszystkim znajomym przyprawiała gębę. {{/stl 10}} …
2dorabiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, dorabiaćam, dorabiaća, dorabiaćają, dorabiaćany {{/stl 8}}– dorobić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, dorabiaćbię, dorabiaćbi, dorabiaćrób, dorabiaćbiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… …
3dorabiać się – dorobić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pracując, zmierzać do wzbogacenia się, zdobycia dóbr, zwłaszcza materialnych : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dorabiać się na handlu. Dorobić się majątku, fortuny, samochodu, własnego… …
4dorabiać — Dorobić komuś gębę zob. gęba 2. Dorobić sobie na boku zob. bok 9 …
5dorobić (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. dorabiać (się) {{/stl 7}} …
6dorabiać — → dorobić …
7dorobić — dk VIa, dorobićbię, dorobićbisz, dorobićrób, dorobićbił, dorobićbiony dorabiać ndk I, dorobićam, dorobićasz, dorobićają, dorobićaj, dorobićał, dorobićany 1. «zrobić, przyprawić coś brakującego; zrobić coś dodatkowo, jako dodatek do czegoś»… …
8gęba — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. gębabie; lm D. gąb || rzad. gęb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} jama ustna, wargi, miejsce narządów mowy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gęba od ucha do ucha. Nie… …
