dopalić
1dopalić — dk VIa, dopalićlę, dopalićlisz, dopalićpal, dopalićlił, dopalićlony dopalać ndk I, dopalićam, dopalićasz, dopalićają, dopalićaj, dopalićał, dopalićany 1. «dokończyć palenia, spalić do reszty» Dopalić papierosa. Nie dopalony węgiel w piecu. 2.… …
2dopalać się – dopalić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} palić się do momentu całkowitego wygaśnięcia; kończyć się palić; dogasać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Harcerze czekali, aż ognisko się dopali. Świeca się dopala. {{/stl 10}} …
3dopalać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, dopalaćam, dopalaća, dopalaćają, dopalaćany {{/stl 8}}– dopalić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, dopalaćlę, dopalaćli, dopalaćlony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} palić coś do końca …
4dogasnąć — dk Vc, dogasnąćgaśnie, dogasnąćgasną, dogasnąćgasł, dogasnąćgasłszy dogasać ndk I, dogasnąćsa, dogasnąćsają, dogasnąćsał «przestać się palić, dopalić się, zgasnąć» Ogień dogasł. Świece powoli dogasały. przen. tylko ndk a) «zbliżać się do końca,… …
5podopalać się — dk I, podopalać sięają się «o wielu ogniach, lampach itp.: dopalić się, przestać się palić kolejno; powypalać się, pogasnąć» Podopalały się ogniska. Podopalały się świece w lichtarzach …
