domowe

  • 101kolczykować — ndk IV, kolczykowaćkuję, kolczykowaćkujesz, kolczykowaćkuj, kolczykowaćował, kolczykowaćowany zootechn. «znaczyć zwierzęta domowe dla ich rejestracji lub identyfikacji za pomocą znakowanego metalowego kolczyka umieszczanego w przekłutym uchu… …

    Słownik języka polskiego

  • 102koń — m I, DB. konia; lm M. konie, D. koni 1. «Equus caballus, ssak nieparzystokopytny z rodziny koniowatych, roślinożerny; hodowany jako zwierzę domowe, pociągowe lub wierzchowe; żyje także w stanie dzikim» Gniady, bułany, rączy koń. Koń cugowy,… …

    Słownik języka polskiego

  • 103kot — m IV, DB. a, C. u, Ms. kocie; lm M. y 1. «Felis domestica, zwierzę domowe z rodziny o tej samej nazwie, powszechnie hodowane na świecie» Biały, bury, czarny kot. Puszysty, zwinny kot. Kot angorski, perski, syjamski. Kot mruczy, skrada się,… …

    Słownik języka polskiego

  • 104koza — m IV, CMs. kozazie; lm D. kóz 1. «Capra hircus, zwierzę domowe z rodziny pustorożców, ssące, przeżuwające, hodowane w wielu rasach dla mleka, wełny, mięsa, skóry; koza domowa; potocznie: samica tego zwierzęcia» Biała, czarna, łaciata koza. Stado… …

    Słownik języka polskiego

  • 105kwas — m IV, D. u, Ms. kwassie; lm M. y 1. «substancja kwaśna; kwaśny smak; kojarzący się z tym smakiem zapach» Kwas kapuściany, naturalny. Czuć kwas. Czuć kwasem. ∆ Kwas chlebowy «musujący napój chłodzący przyrządzony z osłodzonej wody z dodatkiem… …

    Słownik języka polskiego

  • 106laczek — m III, D. laczka, N. laczkiem; lm M. laczki zwykle w lm, pot. «domowe pantofle bez tyłów i pasków na pięty; klapki» …

    Słownik języka polskiego

  • 107lekcja — ż I, DCMs. lekcjacji; lm D. lekcjacji (lekcjacyj) 1. «jednostka zajęć szkolnych lub nauczania prywatnego trwająca zwykle 45 minut» Lekcja historii, matematyki, muzyki. Brać, dawać lekcje. Prowadzić lekcję. Udzielać lekcji. Zostać, umówić się po… …

    Słownik języka polskiego

  • 108meszta — ż IV, CMs. mesztaszcie; lm D. meszt zwykle w lm, reg. «pantofle domowe, ranne; także: półbuty» ‹osm. tur.› …

    Słownik języka polskiego

  • 109miękki — miękcy, miększy «uginający się pod naciskiem, przy dotykaniu, ugniataniu itp.; nietwardy, niesztywny» Miękki dywan, materac, koc. Miękka poduszka, kanapa. Miękka tkanina. Miękki owoc, chleb. Miękkie resory. Miękkie zawieszenie pojazdu. ∆ Miękkie… …

    Słownik języka polskiego

  • 110mleczny — mlecznyni 1. «dotyczący mleka (wydzielanego przez gruczoły mleczne ssaków), związany z mlekiem; przyprawiony mlekiem, przyrządzony na mleku, zrobiony z mleka» Cysterna mleczna. Czekolada, margaryna mleczna. Kawa, zupa mleczna. Kuracja, dieta… …

    Słownik języka polskiego