dominari
51CAMULODUNUM — Angliae Oppid. seu Colonia in Trinobantibus, apud Tacitum, l. 12. Annal. c. 32. et l. 14. Annal. c. 31. hanc hodie Colchester appellari scribit Humfredus. i. e. ut coniectamus, Domini seu Regis collem. Nam Arabice kamala dominari, Dun autem… …
52FRISIA Occidentalis — seu Frisia propria, vulgo la Frise Occidentale Gallis, provincia est Belgii foederati. A Sept. habet mare Germavicum, ab Occid. separatur ab Hollandia mari Austrino, ab Or. habet dominium Gromingense, quo separatur a Frisia Orientali et a Mer. ei …
53IOSEPH — I. IOSEPH Cani sil. summ us Sacerdos, A. C. 47. II. IOSEPH Hierosolymorum Ep. A. C. 129. III. IOSEPH ab Arimathaea, ἀνὴρ εὐχήμων, uti vocatur in Euangelio, occultus Iesu Christi diseip. qui eiusdem corpus summo studio honorifice, ac pie… …
54JURAMENTUM — in iudiciis et actionrbus, apud omnes semper gentes, cum circalitigantes, tum circa testes, non exigui usûs fuit: Unde Arist. μετα θείας παραλήφεως φάσις ἀναποδεικτος, cum divina sibi assumptione Dictio non demonstrabilis, Rhetoric. ad Alex.c. 18 …
55LUXURIA — a luxu, quod proprie luxatio, ἐξάρτρωσις, inde intemperantia cupiditatum, cum sc. eae luxae s. solutae sunt, ἀσωτία, ἀκράτεια: circa victum et vestitum inprimis, proprie profusa impensa. Sic in victu, Luxuriosorum principes, ex Graecis quidem… …
56SABA vel SEBA — SABA, vel SEBA Ex Scriptura, inquit, Bochart. ὁ μέγας, l. 2. Phaleg. c. 25. scimus 4. esse populos Seba nomine, quia totidem gentium conditores huius nominis recenset Moses. Primum Chusi filium. Secundum nepotem ex Rhegmâ, Gen. c. 10. v. 7.… …
57SARAPIS — I. SARAPIS Insul. in sinu Indico, Steph. II. SARAPIS ut Graeci fere vocant, sive Serapis, ut Latini saepius dicunt, Θεὸς ἑπταγράμματος Deus cum nomine septem literarum, in veter. Epigramm. et apud Hesychium; quemadmodum et Apis, praecipuô honore… …
58доминира — (лат. dominari) 1. преовладува, посилен е, надмоќен е, господари 2. геогр, надвишува, се издига со својата положба високо над околината …
59dominare — do·mi·nà·re v.tr. e intr. (io dòmino) AU 1a. v.tr., tenere sottomesso alla propria volontà, autorità e sim.: dominare un popolo, una nazione Sinonimi: comandare, governare. 1b. v.tr., mettere in condizione di netta inferiorità: dominare l… …
60dominato — 1do·mi·nà·to s.m. OB dominio {{line}} {{/line}} DATA: av. 1306. ETIMO: dal lat. dominātu(m), acc. di dominatus, us, der. di dominari dominare . 2do·mi·nà·to p.pass., agg. → dominare, dominarsi …
