dolaşık
1dolaşık — sf., ğı 1) Karışık (saç, ip vb.) Bir buğday benizli zülfü dolaşık / Gitme diye beni yolda eğler var. Karacaoğlan 2) Dolaşarak giden (yol) Tozlu ve dolaşık yollar üzerinde saatlerce taban tepmiş. A. Haşim 3) mec. Kolay çözülmeyecek veya içinden… …
2dolaşık — karışık, karışmış olan …
3cepheden hücuma geçmek — dolaşık yollara sapmadan doğrudan doğruya konuyu ele alarak birine karşı çıkmak veya mücadeleyi açıktan açığa yapmak …
4ELGA — Dolaşık. * Boynuzluluk …
5girift — dolaşık; karışık; bir birinin içine girgin; tutma; yakalama …
6çap — 1. is. 1) Cisimlerin genişliği, kutur Tüfeklerin çaplarını sorsanız cevabını veremezler. Ö. Seyfettin 2) Büyüklük 3) Ölçü, ölçek Bütün bu çabalar da Alman edebiyatını dünya çapında bir güce kavuşturmaya yetmiyor. H. Taner 4) Yapının veya arsanın… …
7bitik — sf., ği 1) Yorgunluk veya hastalıktan gücü kalmamış Ne bitik, ne cılız işitilmiyor bile. P. Safa 2) Durumu kötü, fena Hoşa gitmeyen cilvelere kalkarlarsa hâlimiz bitiktir. H. Taner 3) hlk. Yapışık, dolaşık, ekli …
8çapraşık — sf., ğı 1) Karışık, dolaşık, girift Çapraşık akıntılar birden düz yön aldı. R. E. Ünaydın 2) mec. Anlaşılması, çözülmesi veya içinden çıkılması güç, karışık, muğlak Benimseyemediği çapraşık bir dünyanın binbir dolabı içinde bunalmış genç bir… …
9dedektif — is., Fr. détective 1) Gizli, sivil polis, polis hafiyesi En usta dedektifleri bile şaşkına çevirecek kadar dolaşık ve karışık bir olaydı. Y. K. Karaosmanoğlu 2) Özel soruşturma yapmak için görevli kimse, hafiye …
10dolaşıklık — is., ğı Dolaşık olma durumu …