dokuczliwie

  • 1dokuczliwie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., dokuczliwieej {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dokuczając, narażając kogoś na przykrość, dając się we znaki; nieznośnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zachowujące się dokuczliwie dzieci. {{/stl …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2dokuczliwie — dokuczliwieej przysłów. od dokuczliwy a) w zn. 1: Zachowywać się dokuczliwie. b) w zn. 2: Komary tną dokuczliwie. Ząb boli coraz dokuczliwiej …

    Słownik języka polskiego

  • 3suszyć — pot. Suszyć komuś głowę (o coś) «natrętnie, dokuczliwie kogoś prosić, upominać się wciąż o to samo; naprzykrzać się»: (...) często jechało się w nocy i nie trzeba było iść spać i w końcu, kiedy pożarło się całą wałówkę, można było tak długo… …

    Słownik frazeologiczny

  • 4napastliwie — napastliwieej «w sposób zaczepny, złośliwy, wrogi; agresywnie, dokuczliwie» Zachowywać się napastliwie. Mówić, pisać o czymś, o kimś napastliwie …

    Słownik języka polskiego

  • 5nieznośnie — «w sposób niemożliwy do zniesienia, dokuczliwie» Dym nieznośnie drapał w gardle. Nieznośnie się zachowywać …

    Słownik języka polskiego

  • 6ostro — ostrzej 1. «spiczasto, spadzisto, stromo» Ostro zatemperowany ołówek. Ścieżka wznosiła się ostro. ∆ Kuć konia (na) ostro «przybijać podkowy specjalnymi gwoździami o szorstkiej, nierównej powierzchni główek, w celu zapobieżenia ślizganiu się… …

    Słownik języka polskiego

  • 7przenikliwie — przenikliwieej 1. «przenikając na wskroś; dotkliwie, dojmująco, dokuczliwie, dogłębnie» Jest przenikliwie zimno. Boli kogoś coś przenikliwie. 2. «o dźwiękach: drażniąco działając na słuch; donośnie, ostro» Syreny zawyły przenikliwie. Dzieci… …

    Słownik języka polskiego

  • 8przykro — przykrokrzej «niemiło, nieprzyjemnie; źle, dokuczliwie» Przykro wygląda zaniedbany dom. Przykro jest żyć na czyjejś łasce. Przykro mu było, że nikt na niego nie czekał. ∆ Przykro mi (nam), jest mi (nam) przykro, że… «konwencjonalny zwrot, którym… …

    Słownik języka polskiego

  • 9suszyć — ndk VIb, suszyćszę, suszyćszysz, susz, suszyćszył, suszyćszony «czynić suchym, pozbawiać coś wilgoci przez spowodowanie odparowywania wody w wyższej temperaturze, wytworzonej sztucznie w zamkniętym pomieszczeniu lub w warunkach naturalnych na… …

    Słownik języka polskiego

  • 10chlapać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, chlapaćpię, chlapaćpie, chlapaćany {{/stl 8}}– chlapnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, chlapaćnę, chlapaćnie, chlapaćnij, chlapaćnął, chlapaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień