dobijać

  • 1dobijać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, dobijaćam, dobijaća, dobijaćają, dobijaćany {{/stl 8}}– dobić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc, dobijaćbiję, dobijaćbije, dobijaćbity {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pozbawiać życia… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2dobijać się – dobić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dochodzić, docierać z trudem, dopływać do celu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Po długiej wspinaczce dobili się do szczytu. Okręt dobił się do brzegu. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 3dobijać – dobić targu — {{/stl 13}}{{stl 7}} dokonywać transakcji handlowej, porozumiewać się co do ceny towaru, usługi : {{/stl 7}}{{stl 10}}Szybko dobili targu i samochód zmienił właściciela. {{/stl 10}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 4dobijać — Dobić targu «zakończyć pomyślnie jakieś negocjacje»: Był pod tym względem niestrudzony; objeżdżał małe przedsiębiorstwa i sklepy na peryferiach miasta, namawiał, przekonywał, demonstrował, aż w końcu dobijał targu i z tryumfem przynosił nowe… …

    Słownik frazeologiczny

  • 5dobijać — → dobić …

    Słownik języka polskiego

  • 6dobić — dk Xa, dobićbiję, dobićbijesz, dobićbij, dobićbił, dobićbity dobijać ndk I, dobićam, dobićasz, dobićają, dobićaj, dobićał, dobićany 1. «zabić bliskiego śmierci, na pół martwego, zadać ostatni, śmiertelny cios, przyśpieszyć biciem, uderzeniem… …

    Słownik języka polskiego

  • 7drzwi — blp, D. drzwi «ruchome zamknięcie otworu wejściowego do budynku lub jakiegoś wnętrza; sam ten otwór» Drzwi boczne, główne. Drzwi wejściowe, kuchenne. Drzwi do pokoju, do holu, do gabinetu. Drzwi od szafy, od kuchni, od pokoju. Drzwi na schody, na …

    Słownik języka polskiego

  • 8głuszyć — ndk VIb, głuszyćszę, głuszyćszysz, głusz, głuszyćszył, głuszyćszony 1. «uniemożliwiać słyszenie czego; tłumić, zagłuszać» Wrzawa głuszy dźwięki muzyki. Dywan głuszy kroki. Płyta, wykładzina głusząca. 2. «o roślinach: własnym rozrostem utrudniać… …

    Słownik języka polskiego

  • 9łomotać — ndk IX, łomotaćoczę (łomotaćocę), łomotaćoczesz (łomotaćocesz), łomotaćocz, łomotaćał, łomotaćany rzad. łomotnąć dk Va, łomotaćnę, łomotaćniesz, łomotaćnij, łomotaćnął, łomotaćnęła, łomotaćnęli, łomotaćnąwszy 1. «stukać, walić, dobijać się (np.… …

    Słownik języka polskiego

  • 10brama — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. bramamie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ruchoma rama (lub duże drzwi), złożona zazwyczaj z dwóch skrzydeł, służąca do zamykania ogrodu, budynku itp. : {{/stl 7}}{{stl… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień