do wyjścia

  • 71fenomen — m IV, D. u, Ms. fenomennie; lm M. y, D. ów 1. DB. a; lm DB. ów «ktoś nadzwyczajny, niezwykle uzdolniony, utalentowany» Aktorski, śpiewaczy fenomen. 2. «rzadkie, niezwykłe zjawisko; rzecz wyjątkowa, zadziwiająca» Muzealny fenomen. Fenomen natury.… …

    Słownik języka polskiego

  • 72gardło — n III, Ms. gardłodle; lm D. gardłodeł 1. «wspólny odcinek przewodu pokarmowego i oddechowego między przełykiem a jamą ustną, znajdujący się w przedniej części szyi; także przednia część szyi; gardziel» Ból, zapalenie gardła. Chorować na gardło.… …

    Słownik języka polskiego

  • 73gmatwać — ndk I, gmatwaćam, gmatwaćasz, gmatwaćają, gmatwaćaj, gmatwaćał, gmatwaćany «czynić niejasnym, niewyraźnym; plątać, wikłać, mącić» Gmatwać rzeczy, sprawy, śledztwo. gmatwać się 1. «nie umieć znaleźć wyjścia, rozwiązania, wytłumaczenia; plątać się …

    Słownik języka polskiego

  • 74gotowy — a. gotów (tylko w funkcji orzecznika) gotowywi 1. «całkowicie wykonany, wykończony; wypracowany, opracowany już przez kogoś, już istniejący» Obiad już gotowy (a. gotów). Gotowa robota. Budynek gotowy. Powieść już gotowa. ∆ Ubranie gotowe, wyroby… …

    Słownik języka polskiego

  • 75impas — m IV, D. u, Ms. impassie 1. blm «sytuacja bez wyjścia; zastój» Impas kulturalny, twórczy. Być, znaleźć się w impasie. Wyjść z impasu. 2. lm M. y karc. «bicie karty młodszą z posiadanych kart bijących (lub wyjście kartą niższą) w przewidywaniu, że …

    Słownik języka polskiego

  • 76inny — inni «zaimek nieokreślony; nie ten, nie ten sam; drugi, dalszy, pozostały; nie taki, nie taki sam, różny, odmienny, zmieniony, nowy» Dziewczyna z innej wsi. Inny z niego człowiek (się zrobił) teraz. Jest inny niż wszyscy. Ma inne niż dawniej… …

    Słownik języka polskiego

  • 77kierować — ndk IV, kierowaćruję, kierowaćrujesz, kierowaćruj, kierowaćował, kierowaćowany 1. «zwracać, prowadzić, wysyłać kogoś, coś gdzieś, do kogoś, do czegoś, ku czemuś» Kierować chorego do lekarza, na badania, na komisję. Kierować statek do portu.… …

    Słownik języka polskiego

  • 78koło — I n III, Ms. kole; lm D. kół 1. «część płaszczyzny ograniczona okręgiem; w terminologii matematycznej: zbiór wszystkich punktów płaszczyzny, których odległość od ustalonego punktu, zwanego środkiem koła, jest mniejsza lub równa danej liczbie… …

    Słownik języka polskiego

  • 79koncept — m IV, D. u, Ms. konceptpcie; lm M. y 1. «trafny, sprytny, szybko nasuwający się pomysł urzeczywistnienia czegoś, wyjścia z trudnej sytuacji; myśl szczęśliwa; zmyślność, spryt» Przyszedł komuś do głowy koncept. Wpaść na koncept. Wysilać koncept. ◊ …

    Słownik języka polskiego

  • 80leżeć — ndk VIIb, leżećżę, leżećżysz, leż, leżećżał, leżećżeli 1. «zachowywać pozycję poziomą, być na czymś poziomo wyciągniętym» Leżeć na tapczanie, wersalce. Leżeć w łóżku. Leżeć na wznak, pokotem. Leżeć do góry brzuchem. ◊ Leżeć w szpitalu, klinice… …

    Słownik języka polskiego