do szczotki
1uczesać — dk IX, uczeszę, uczeszesz, uczesz, uczesaćał, uczesaćany «ułożyć, przygładzić (włosy, sierść) za pomocą grzebienia, szczotki; zrobić komuś fryzurę» Matka uczesała dziecko. Fryzjer pięknie ją uczesał. uczesać się 1. «ułożyć, przygładzić sobie… …
2księżyc — (Wyglądać) jak księżyc w pełni «o kimś mającym okrągłą, pyzatą twarz lub o okrągłej, pyzatej twarzy»: Jej ręce są chude jak kije od szczotki, a twarz – jak księżyc w pełni – unosi się nad drobną sylwetką o talii osy. Cosm 6/1999. Ktoś spadł z… …
3mydlarnia — ż I, DCMs. mydlarniani; lm D. mydlarniani (mydlarniaarń) pot. «sklep z artykułami mydlarskimi, kosmetycznymi i innymi towarami, używanymi w gospodarstwie domowym, jak szczotki, pasty itp.» …
4obłamać — dk IX, obłamaćmię, obłamaćmiesz, obłamaćłam, obłamaćał, obłamaćany obłamywać ndk VIIIa, obłamaćmuję, obłamaćmujesz, obłamaćmuj, obłamaćywał, obłamaćywany 1. «naciskając, zginając, oderwać część od całości; oderwać kawałek po kawałku, zwłaszcza z… …
5prasa — ż IV, CMs. prasasie; lm D. pras 1. «maszyna, urządzenie mechaniczne lub hydrauliczne do wywierania nacisku na dany materiał lub przedmiot; używane do wytłaczania oleju z nasion lub soku z owoców, do tłoczenia przedmiotów z metali lub tworzyw… …
6szczotkarz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y «rzemieślnik wyrabiający szczotki» …
7szczotkować — ndk IV, szczotkowaćkuję, szczotkowaćkujesz, szczotkowaćkuj, szczotkowaćował, szczotkowaćowany «czyścić, czesać, wygładzać coś za pomocą szczotki» Szczotkować włosy. Szczotkować tkaniny …
8wymieść — dk XIa, wymieśćmiotę, wymieśćmieciesz, wymieśćmieć, wymieśćmiótł, wymieśćmiotła, mietli, wymieśćmieciony, wymieśćmiótłszy wymiatać ndk I, wymieśćam, wymieśćasz, wymieśćają, wymieśćaj, wymieśćał, wymieśćany «usunąć, wygarnąć coś (śmieci, kurz)… …
9wyszczotkować — dk IV, wyszczotkowaćkuję, wyszczotkowaćkujesz, wyszczotkowaćkuj, wyszczotkowaćował, wyszczotkowaćowany «wygładzić coś szczotką; nadać czemuś połysk za pomocą szczotki» Wyszczotkować sobie włosy. Wyszczotkować psu sierść …
10zamiatarka — ż III, CMs. zamiatarkarce; lm D. zamiatarkarek «maszyna (zwykle na podwoziu samochodowym) do zamiatania ulic, placów itp.; wyposażona w wirujące walcowe szczotki i urządzenie zbierające zmiotki» …
- 1
- 2
