do przodu

  • 91szurać — ndk I, szuraćam, szuraćasz, szuraćają, szuraćaj, szuraćał szurnąć dk Va, szuraćnę, szuraćniesz, szuraćnij, szuraćnął, szuraćnęła, szuraćnęli, szuraćnąwszy 1. «posuwać, przesuwać coś, trzeć czymś o coś ze szmerem, z szelestem; ocierając się o coś… …

    Słownik języka polskiego

  • 92tablica — ż II, DCMs. tablicacy; lm D. tablicaic 1. «płyta, tafla, zwykle czworokątna, z jakimś napisem lub służąca do umieszczania na niej jakichś tekstów» Kamienna, metalowa tablica. Tablica ogłoszeń. Odsłonięcie tablicy pamiątkowej. Umieścić ogłoszenie… …

    Słownik języka polskiego

  • 93taczka — ż III, CMs. taczkaczce; lm D. taczkaczek (w lp a. w lm) «rodzaj ręcznego wózka na jednym kółku z przodu i z dwiema rączkami z tyłu służącymi do popychania go przed sobą» Wozić piasek taczką, taczkami. Pchać taczkę, taczki …

    Słownik języka polskiego

  • 94taranować — ndk IV, taranowaćnuję, taranowaćnujesz, taranowaćnuj, taranowaćował, taranowaćowany 1. «uderzać taranem» 2. «rozbijać, niszczyć, wyważać uderzeniem do przodu» CzołgI taranowały barykady …

    Słownik języka polskiego

  • 95tarczowaty — «mający kształt tarczy, przypominający tarczę» Tarczowaty liść. ∆ anat. Chrząstka tarczowata «największa z chrząstek krtani osłaniająca ją od przodu, tworząca na szyi wyniosłość krtaniową jabłko Adama» …

    Słownik języka polskiego

  • 96tobogan — m IV, D. u, Ms. tobogannie; lm M. y 1. «niskie sanki używane w ratownictwie górskim do transportowania rannych, którzy ulegli wypadkowi w górach» 2. «sanki Indian kanadyjskich składające się z jednej szerokiej płozy, podgiętej z przodu ku górze»… …

    Słownik języka polskiego

  • 97trał — m IV, D. u, Ms. trałale; lm M. y 1. ryb. «sieć rybacka w kształcie dużego worka ciągniona za statkiem po dnie morza; włok» 2. wojsk. «urządzenie przymocowywane do przodu czołgu służące do rozminowywania terenu; także urządzenie służące do… …

    Słownik języka polskiego

  • 98twardówka — ż III, CMs. twardówkawce; lm D. twardówkawek anat. «wewnętrzna, nieprzejrzysta, biaława błona gałki ocznej, zbudowana z tkanki łącznej włóknistej, przechodząca od przodu w przezroczystą rogówkę» …

    Słownik języka polskiego

  • 99usta — blp, D. ust «otwór naturalny w twarzy człowieka prowadzący do przewodu pokarmowego i oddechowego, od przodu zamknięty wargami; także same wargi» Grube, mięsiste, pełne, wydatne usta. Koralowe, karminowe, malinowe usta. Drobne, ładnie wykrojone… …

    Słownik języka polskiego

  • 100wal — m I, DB. a; lm M. e, D. i a. ów zool. «ssak morski z rodziny o tej samej nazwie, o krępym, wrzecionowatym ciele dochodzącym do kilkunastu metrów długości, o dużej głowie ze zwisającymi z przodu płytami fiszbinu służącymi do odcedzania pokarmu;… …

    Słownik języka polskiego