do przodu

  • 41bujanka — ż III, CMs. bujankance; lm D. bujankanek zool. bujanki «Bombyliidae, rodzina muchówek obejmująca około 2000 gatunków owadów różnej wielkości, mających długą, wysuniętą do przodu ssawkę, żywiących się nektarem kwiatów, który spijają w locie; larwy …

    Słownik języka polskiego

  • 42buldożer — m IV, D. a, Ms. buldożererze; lm M. y «ciągnik gąsienicowy lub kołowy zaopatrzony z przodu w lemiesz do przemieszczania gruntu przez popychanie, służy do wyrównywania powierzchni terenu, zasypywania rowów, robienia płytkich wykopów itp.;… …

    Słownik języka polskiego

  • 43czoło — n III, Ms. czole; lm D. czół 1. «górna część twarzy powyżej oczu; u zwierząt: część głowy pomiędzy skrońmi» Czoło białe, gładkie. Czoło niskie, wyniosłe, wysokie. Czoło sklepione, szerokie, wąskie, wypukłe. Myślące czoło. ◊ Miedziane, wytarte… …

    Słownik języka polskiego

  • 44czołowy — czołowywi 1. «odnoszący się do czoła części głowy» ∆ Kości czołowe «kości tworzące przednie sklepienie czaszki» ∆ Zatoki czołowe «zatoki wewnątrz kości czołowych należące do zespołu zatok przynosowych» 2. «znajdujący się na przedzie, nadchodzący …

    Słownik języka polskiego

  • 45czołówka — ż III, CMs. czołówkawce; lm D. czołówkawek 1. «pierwsze szeregi, front, czoło czegoś; w sporcie: wysunięta grupa zawodników w biegu lub rajdzie; w wojskowości: wysunięta do przodu jednostka specjalna mająca do wykonania doraźne zadanie, np.… …

    Słownik języka polskiego

  • 46delfin — I m IV, DB. a, Ms. delfininie; lm M. y, D. ów 1. «zwierzę z rodziny o tej samej nazwie» Delfin pospolity a. zwyczajny. Delfiny towarzyszą statkom na morzu. 2. zool. delfiny «Delphinidae, rodzina morskich ssaków drapieżnych z rzędu waleni… …

    Słownik języka polskiego

  • 47doczołowy — techn. «zwrócony, skierowany do przodu; przedni, czołowy» Doczołowy frez, klucz do nakrętek …

    Słownik języka polskiego

  • 48flesz — I m II, D. a a. u; lm M. e, D. ów ( y) sport. «w szermierce: błyskawiczny atak, polegający na wyrzucie całego ciała do przodu i pchnięciu lub cięciu» ‹ang.› II m II, D. a a. u; lm M. e, D. ów ( y) fot. «lampa wyładowcza wytwarzająca duży strumień …

    Słownik języka polskiego

  • 49frak — m III, D. a, N. frakkiem; lm M. i «część składowa uroczystego, wieczorowego stroju męskiego, rodzaj surduta, dziś zwykle czarnego, o połach z przodu obciętych, z tyłu wydłużonych» Czarny, zielony frak. Frak angielski, mundurowy. Włożyć frak.… …

    Słownik języka polskiego

  • 50frontalizm — m IV, D. u, Ms. frontalizmzmie, blm szt. «zasada kompozycyjna polegająca na przedstawianiu postaci ludzkiej od przodu, występująca głównie w sztuce ludów pierwotnych, w sztuce starożytnej i bizantyjskiej» ‹z łac.› …

    Słownik języka polskiego