do przodu

  • 101warga — ż III, CMs. wargardze; lm D. warg 1. «każdy z dwóch fałdów skórnych ograniczający od przodu otwór ustny wielu kręgowców, u ssaków i człowieka silnie umięśniony, ruchomy» Dolna, górna warga. Blade, czerwone, wąskie, cienkie, grube, wydatne, pełne… …

    Słownik języka polskiego

  • 102wychylić — dk VIa, wychylićlę, wychylićlisz, wychylićchyl, wychylićlił, wychylićlony wychylać ndk I, wychylićam, wychylićasz, wychylićają, wychylićaj, wychylićał, wychylićany «zmieniając pozycję, położenie czegoś, wystawić coś, wysunąć, wytknąć» Wychylić… …

    Słownik języka polskiego

  • 103wyciągnąć — dk Va, wyciągnąćnę, wyciągnąćniesz, wyciągnąćnij, wyciągnąćnął, wyciągnąćnęła, wyciągnąćnęli, wyciągnąćnięty, wyciągnąćnąwszy wyciągać ndk I, wyciągnąćam, wyciągnąćasz, wyciągnąćają, wyciągnąćaj, wyciągnąćał, wyciągnąćany 1. «ciągnąc wyjąć,… …

    Słownik języka polskiego

  • 104wygiąć — dk Xc, wygiąćgnę, wygiąćgniesz, wygiąćgnij, wygiąćgiął, wygiąćgięła, wygiąćgięli, wygiąćgięty wyginać ndk I, wygiąćam, wygiąćasz, wygiąćają, wygiąćaj, wygiąćał, wygiąćany 1. «nadać czemuś półkolisty, kabłąkowaty kształt» Wyginać drut, blachę.… …

    Słownik języka polskiego

  • 105wykrok — m III, D. u, N. wykrokkiem; lm M. i sport. «wysunięcie jednej nogi naprzód; pozycja stojąca z jedną nogą wysuniętą do przodu» Wykrok lewą nogą …

    Słownik języka polskiego

  • 106wymach — m III, D. u; lm M. y sport. «szybkie wyrzucenie kończyn w górę, do przodu lub do tyłu z bezwładnym powrotem do położenia wyjściowego» Wymach ręki, ramion. Ćwiczyć, robić wymachy …

    Słownik języka polskiego

  • 107wypadowy — 1. «dotyczący wypadu wojskowego lub wypadu wycieczki» Baza wypadowa dla wycieczek. 2. sport. «dotyczący wypadu w szermierce» ∆ Noga wypadowa «noga, na którą zostaje przerzucony ciężar ciała, gdy szermierz robi krok do przodu» …

    Słownik języka polskiego

  • 108wypchać — dk I, wypchaćpcham, wypchaćpchasz, wypchaćpchają, wypchaćpchaj, wypchaćpchał, wypchaćpchany wypchnąć dk Va, wypchaćpchnę, wypchaćpchniesz, wypchaćpchnij, wypchaćpchnął, wypchaćpchnęła, wypchaćpchnęli, wypchaćpchnięty, wypchaćpchnąwszy wypychać… …

    Słownik języka polskiego

  • 109wypiąć — dk Xc, wypiąćpnę, wypiąćpniesz, wypiąćpnij, wypiąćpiął, wypiąćpięła, wypiąćpięli, wypiąćpięty, wypiąćpiąwszy wypinać ndk I, wypiąćam, wypiąćasz, wypiąćają, wypiąćaj, wypiąćał, wypiąćany «wysunąć do przodu jakąś część tułowia (np. piersi, brzuch)… …

    Słownik języka polskiego

  • 110wyrwać — dk IX, wyrwaćrwę, wyrwaćrwiesz, wyrwaćrwij, wyrwaćrwał, wyrwaćrwany wyrywać ndk I, wyrwaćam, wyrwaćasz, wyrwaćają, wyrwaćaj, wyrwaćał, wyrwaćany 1. «rwąc wyciągnąć, wydrzeć coś z czegoś, siłą wydobyć, wydostać skądś; wyszarpnąć» Wyrwać coś komuś… …

    Słownik języka polskiego