dilik-dilik
1dilik-dilik — sif. 1. Kənarı diliklər şəklində olan. Kənarı dilik dilik süfrə. 2. Tikə tikə, parça parça. Dilik dilik etmək – parça parça etmək, tikə tikə etmək. Dilik dilik olmaq – parçalanmaq, parçaparça olmaq. O, kağızı cırıb atdı, dilik dilik olan xırdaca… …
2dilik — is. 1. Nəyinsə uzunsov hissəsi. 2. köhn. Bəzək …
3dilikəsik — bax diligödək …
4əbədilik — is. Daimilik, sonsuzluq, həmişəlik, daim yaşama; heç vaxt bitməməzlik, qurtarmamazlıq. Bu səadət səhəri o qədər zəngin və işıqlıdır ki, başlanan günəşli gündüzün əbədiliyinə şübhə etmirsən. M. C …
5idyllic — /aɪˈdɪlɪk/ (say uy dilik), /ɪˈdɪlɪk/ (say i dilik) adjective 1. suitable for or suggestive of an idyll; charmingly simple or poetic. 2. of, relating to, or of the nature of an idyll. –idyllically, adverb …
6dilikləmək — f. Dilik dilik etmək, diliklər şəklinə salmaq. Haşiyə taxtasını dilikləmək. Paltar ətəyini dilikləmək …
7diliklənmək — məch. Dilik dilik edilmək, diliklər düzəldilmək …
8diliklətmək — icb. Dilik dilik kəsdirmək, diliklər düzəltdirmək. Yaylığı diliklətmək …
9diş — is. 1. Yeyilən şeyi tutmaq, dişləmək, xırdalamaq və çeynəmək üçün ağızda olan sümük törəmə. Uşağın dişi çıxır. Dişi ağrımaq. Dişi ilə tutmaq. Dişi ilə qoparmaq. Dişi qamaşmaq. Dişlərini xırçıldatmaq. Ağıl dişi – iyirmi yaşdan sonra çıxan axırıncı …
10qıjı — is. bot. Rütubətli yerlərdə bitən uzun və dilik dilik yarpaqları olan bir bitki. Əbil pendirlə qıjını lavaşın arasına qoyub, dürməklədi və çox iştaha ilə yedi. Ə. Vəl …
