dil soz
1dil — 1. is. 1. anat. İnsan və onurğalı heyvanların ağız boşluğunda olub, qidanın çeynənilib udulmasına kömək edən və onun dadını bildirən, insanda isə, əlavə olaraq, danışıq səslərinin əmələ gəlməsində iştirak edən orqan. Dillə dadmaq. Dili ilə… …
2dil — 1. is. 1) Ağız boşluğunda, tatmaya, yutkunmaya, sesleri boğumlamaya yarayan etli, uzun, hareketli organ, tat alma organı Ağzımı dolduran kocaman dil, kelimelere yer bırakmıyor ki... Y. Z. Ortaç 2) Birçok aletin uzun, yassı ve çoğu hareketli… …
3dil-dodaq — top. Ağızdakı dil və dodaqlar. ◊ Dil dodağı kilidlənmək – danışmağa qüdrəti olmamaq, lallaşan kimi olmaq. Əsir dinmir, kilidlənmiş sanki dili dodağı. Ə. Cəm.. Dil dodağı qurumaq – 1) bərk susamaq; 2) təəccüb, heyrət içində qalıb danışa bilməmək,… …
4söz — is. 1. Bir şey və ya hadisə haqqındakı anlayışın səslə ifadəsindən ibarət olan nitq vahidi; kəlmə. Sözün mənası. – Hamıya bir vahimə düşdü, söz demək istəyənlərin sözləri boğazlarında qurudu. B. T.. Əşrəfin danışdığı gözəl sözlərə qulaq asanlar… …
5dil-ağız — is. Üzrxahlıq mahiyyətində olan sözlər. Dil ağız etmək (eləmək) – üzrxahlıq mahiyyətində xoş sözlər söyləmək, yaxud xoş sözlər söyləyərək mehribanlıq göstərmək. Bəy gəlinə dil ağız etdikdən sonra, onun üzünü görmək istərdi. H. S.. Məmməd xan dil… …
6dil sürçmek — 1) konuşma sırasında kelimeleri yanlış söylemek Bir dil sürçmesi sonucu, bu tartışmayı yarım saat kadar yürütmüşüm. S. İleri 2) istenmeyen bir konudan söz etmek …
7dil pelesengi — is. Söz arasında yerli yersiz söylenen ve tekrarlanan söz …
8söz dizimi — is., dbl. Bir cümleyi oluşturan kelime türlerinin arasındaki ilişkileri inceleyen ve sınıflamalar yapan dil bilgisi kolu, cümle bilgisi, tümce bilgisi, nahiv, sentaks …
9söz zinciri — is., dbl. Dil birimlerinin birbirini izlemesinden doğan ve ardışıklığa dayanan düzen …
10dil bir karış — (birinde) saygısızca karşılık verenler için kullanılan bir söz …
