dikiş dikmek
1dikiš — dìkiš m DEFINICIJA reg. zast. 1. obrub, rub, šav 2. šara na hlačama, šav na hlačama ETIMOLOGIJA tur. dikiş ← dikmek: usaditi, pobosti, šiti …
2dikiş iğnesi — is. Dikiş dikmek için özel olarak yapılmış iğne …
3HAYT — İp. Kalın ip. * İplik. Bağ. * İki şeyi birbirine bağlayan. * Dikiş dikmek. * Tanyeri ağarması …
4makine çekmek — dikiş makinesinde dikmek …
5çırpma — is. 1) Çırpmak işi 2) Kumaşın kenarını kıvırıp dikmek için iğne, kenara göre çapraz tutularak ve çift kattan batırılıp tek kattan çıkarılarak yapılan dikiş biçimi …
6köklemek — yamak ve parça dikmek, bir şeyi bir şeye dikiş ile bend etmek …