desperacji

См. также в других словарях:

• desperacja — ż I, DCMs. desperacjacji, blm przestarz. «utrata nadziei, zmartwienie, rozpacz» Robić co w desperacji a. z desperacji. Doprowadzić kogo do desperacji. Wpaść w desperację. Desperacja ogarnia, opanowuje kogo. ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

• desperacja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} stan charakteryzujący się ogromną rozpaczą, poczuciem bezsensu, brakiem nadziei, wrażeniem, że jest się w sytuacji bez wyjścia, mogący powodować chwilową niepoczytalność, gwałtowność i… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• koniec — 1. Bez końca «bardzo długo, wciąż, bezustannie»: (...) nie potrafią niczego zrobić szybko, będą się bez końca naradzać. GW 06/04/2000. 2. Czeka, spotka kogoś marny koniec «czeka, spotka kogoś zła, żałosna, smutna przyszłość, nędza, opuszczenie w… …   Słownik frazeologiczny

• desperować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, desperowaćruję, desperowaćruje {{/stl 8}}{{stl 7}} swoim zachowaniem ujawniać stan desperacji; rozpaczać, lamentować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Tamten przestał krzyczeć, ale dalej desperował po cichu. Desperować po… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• iść gdzie [dokąd] oczy poniosą — {{/stl 13}}{{stl 33}} w rozpaczy, desperacji iść donikąd, bez celu, bardzo daleko, w siną dal :{{/stl 33}}{{stl 10}}Nie miał już gdzie się podziać, więc postanowił iść, gdzie go oczy poniosą. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień