deski

  • 61kredka — ż III, CMs. kredkadce; lm D. kredkadek 1. «laseczka z masy złożonej z kredy lub gipsu z domieszką kleju i barwnika, służąca do pisania, malowania; ołówek z kolorowym grafitem» Kredki szkolne. Zrobić portret kredką. 2. «mały kawałek kredy do… …

    Słownik języka polskiego

  • 62legar — m IV, D. a, Ms. legararze; lm M. y «drewniana belka, do której przymocowuje się deski podłogowe; podkład drewniany pod ciężary» Legary podłogowe. ‹niem.› …

    Słownik języka polskiego

  • 63ława — ż IV, CMs. ławawie; lm D. ław 1. «sprzęt do siedzenia dla kilku osób, zwykle drewniany, składający się z długiej deski na nogach lub podpórkach» Ława rzeźbiona, dębowa, kamienna. ∆ Ława sejmowa, poselska, senatorska «o siedzeniach w sejmie,… …

    Słownik języka polskiego

  • 64nadmurszeć — dk III, nadmurszećeje, nadmurszećszał, nadmurszećszały «trochę, częściowo zmurszeć; nadpróchnieć» Deski nadmurszały od wilgoci. Strop nadmurszał i groził zawaleniem. Przewrócił się nadmurszały płot …

    Słownik języka polskiego

  • 65narta — ż IV, CMs. nartarcie; lm D. nart zwykle w lm «dwie podłużne płozy o wygiętym dziobie, przystosowane do ślizgania się po śniegu, przymocowywane do butów za pomocą wiązań; używane w celach sportowych i turystycznych» Narty biegowe, turystyczne,… …

    Słownik języka polskiego

  • 66nierówność — ż V, DCMs. nierównośćści 1. blm «brak równości jako cecha niegładkiej powierzchni» Nierówność drogi, deski. 2. blm «fakt, że coś jest czemuś nierówne, brak równości w czymś, dysproporcja» Nierówność sił walczących armii. Nierówność majątkowa,… …

    Słownik języka polskiego

  • 67nokdaun — m IV, D. u, Ms. nokdaunaunie; lm M. y sport. «w boksie: cios powalający przeciwnika na deski ringu» ‹ang.› …

    Słownik języka polskiego

  • 68oberżnąć — dk Va, oberżnąćnę, oberżnąćniesz, oberżnąćnij, oberżnąćnął, oberżnąćnęła, oberżnąćnęli, oberżnąćnięty, oberżnąćnąwszy obrzynać ndk I, oberżnąćam, oberżnąćasz, oberżnąćają, oberżnąćaj, oberżnąćał, oberżnąćany 1. «ściąć naokoło lub z wierzchu;… …

    Słownik języka polskiego

  • 69oblader — m IV, D. obladerdra, Ms. obladerdrze; lm M. obladerdry zwykle w lm 1. «rzemienie przechodzące przez grzbiet konia i przytrzymujące postronki, chroniące skórę konia od obtarcia» 2. leśn. «deski boczne, ścięte z kloca drzewa, z jednej strony… …

    Słownik języka polskiego

  • 70odstać — I dk, odstaćstanę, odstaćstaniesz, odstaćstań, odstaćstał odstawać ndk IX, odstaćstaję, odstaćstajesz, odstaćwaj, odstaćwał 1. «oddzielić się, odłączyć się w pewnym stopniu od całości, odkleić się częściowo» Fornir odstaje od deski. 2. «opuścić,… …

    Słownik języka polskiego