deski

  • 121wygiąć — dk Xc, wygiąćgnę, wygiąćgniesz, wygiąćgnij, wygiąćgiął, wygiąćgięła, wygiąćgięli, wygiąćgięty wyginać ndk I, wygiąćam, wygiąćasz, wygiąćają, wygiąćaj, wygiąćał, wygiąćany 1. «nadać czemuś półkolisty, kabłąkowaty kształt» Wyginać drut, blachę.… …

    Słownik języka polskiego

  • 122wyprofilować — dk IV, wyprofilowaćluję, wyprofilowaćlujesz, wyprofilowaćluj, wyprofilowaćował, wyprofilowaćowany 1. «nadać czemuś określony profil, kształt, wyraźne kontury; wykonać profile architektoniczne» Wyprofilować blachę, deski. Wyprofilować tory.… …

    Słownik języka polskiego

  • 123wyrąbać — dk IX, wyrąbaćbię, wyrąbaćbiesz, wyrąbaćrąb, wyrąbaćał, wyrąbaćany wyrąbywać ndk VIIIa, wyrąbaćbuję, wyrąbaćbujesz, wyrąbaćbuj, wyrąbaćywał, wyrąbaćywany 1. «uderzając czymś ostrym, zwykle siekierą, zrobić w czymś otwór, zagłębienie; rąbiąc wybić …

    Słownik języka polskiego

  • 124zaciągnąć — dk Va, zaciągnąćnę, zaciągnąćniesz, zaciągnąćnij, zaciągnąćnął, zaciągnąćnęła, zaciągnąćnęli, zaciągnąćnięty, zaciągnąćnąwszy zaciągać ndk I, zaciągnąćam, zaciągnąćasz, zaciągnąćają, zaciągnąćaj, zaciągnąćał, zaciągnąćany 1. «ciągnąc, wlokąc… …

    Słownik języka polskiego

  • 125zestrugać — dk I, zestrugaćam, zestrugaćasz, zestrugaćają, zestrugaćaj, zestrugaćał, zestrugaćany, rzad. IX, zestrugaćstrużę, zestrugaćstrużesz, zestrugaćstruż zestrugiwać ndk VIIIb, zestrugaćguję, zestrugaćgujesz, zestrugaćguj, zestrugaćiwał, zestrugaćiwany …

    Słownik języka polskiego

  • 126zheblować — dk IV, zheblowaćluję, zheblowaćlujesz, zheblowaćluj, zheblowaćował, zheblowaćowany «heblując wygładzić, wyrównać powierzchnię drewna; heblując usunąć, ściąć wierzchnią warstwę z obrabianego drewna» Zheblować deski do właściwej grubości …

    Słownik języka polskiego

  • 127zużyć — dk Xa, zużyćżyję, zużyćżyjesz, zużyćżyj, zużyćżył, zużyćżyty, zużyćżywszy zużywać ndk I, zużyćam, zużyćasz, zużyćają, zużyćaj, zużyćał, zużyćany 1. «zniszczyć coś lub wyczerpać zasób czegoś przez dłuższe używanie» Zużyć zapas węgla. Zużyć deski… …

    Słownik języka polskiego

  • 128ált — a m (ȃ) nizek ženski ali deški glas: poje alt / govoriti z altom; ima prijeten alt ♦ muz. prvi alt // nav. mn., žarg. altistka ali altist: nastopili so soprani in alti …

    Slovar slovenskega knjižnega jezika