deski

  • 101sceniczny — «dotyczący sceny teatru; wystawiany lub nadający się do wystawienia na scenie; występujący lub umożliwiający występowanie w teatrze» Adaptacja, przeróbka sceniczna. Utwór sceniczny. Postać sceniczna. Talent sceniczny. ◊ Deski sceniczne «teatr,… …

    Słownik języka polskiego

  • 102schlapać — dk IX, schlapaćpię, schlapaćpiesz, schlap, schlapaćał, schlapaćany «chlapiąc pobrudzić, zamoczyć; mocno pochlapać» Deski schlapane wapnem. schlapać się strona zwrotna czas. schlapać Schlapać się błotem …

    Słownik języka polskiego

  • 103sezonować — ndk IV, sezonowaćnuję, sezonowaćnujesz, sezonowaćnuj, sezonowaćował, sezonowaćowany «suszyć materiał budowlany (zwłaszcza drewno) na powietrzu» Sezonować deski …

    Słownik języka polskiego

  • 104skleić — dk VIa, skleję, skleisz, sklej, skleił, sklejony sklejać ndk I, skleićam, skleićasz, skleićają, skleićaj, skleićał, skleićany «spoić, połączyć coś za pomocą kleju» Skleić rozdartą kartkę. Sklejać deski klejem stolarskim. Skleić stłuczony talerz.… …

    Słownik języka polskiego

  • 105spajać — I ndk I, spajaćam, spajaćasz, spajaćają, spajaćaj, spajaćał, spajaćany spoić dk VIa, spoję, spajaćisz, spój, spajaćił, spojony «łączyć ściśle różne przedmioty lub ich elementy, często za pomocą substancji twardniejącej, zlepiającej (np. kleić,… …

    Słownik języka polskiego

  • 106strugać — ndk I, strugaćam, strugaćasz, strugaćają, strugaćaj, strugaćał, strugaćany, rzad. IX, strużę, strużesz, struż 1. «ścinać z czegoś ruchem prostoliniowym podłużne wióry, żeby wygładzić powierzchnię lub nadać czemuś odpowiedni kształt; ociosywać»… …

    Słownik języka polskiego

  • 107szalunkowy — «dotyczący szalunku, szalowania» Deski, płyty szalunkowe …

    Słownik języka polskiego

  • 108ściąć — dk Xc, zetnę, zetniesz, zetnij, ściął, ścięła, ścięli, ścięty ścinać ndk I, ścinam, ścinasz, ścinają, ścinaj, ścinał, ścinany 1. «oddzielić coś od podstawy, całości, usunąć coś skądś za pomocą ostrego narzędzia» Ściąć trawę, gałęzie. Ściąć las.… …

    Słownik języka polskiego

  • 109ściśle — ściślej 1. «gęsto, ciasno» Pisać ściśle. Deski przylegały ściśle do siebie. Półki były ściśle zapełnione towarem. przen. «bezpośrednio, silnie, nierozerwalnie» Temat ściśle związany z wydarzeniem. Ściśle związać się z miejscem pobytu. 2.… …

    Słownik języka polskiego

  • 110świdrować — ndk IV, świdrowaćruję, świdrowaćrujesz, świdrowaćruj, świdrowaćował, świdrowaćowany «wiercić świdrem; borować» Świdrować deski, kamień. Świdrować otwory w deskach. ◊ Świdrować (kogoś) oczami, spojrzeniem, wzrokiem; oczy świdrują, spojrzenie,… …

    Słownik języka polskiego