deski

  • 11deskà — è in dèska e [dǝs] ž, rod. mn. dèsk tudi desák (ȁ ȅ; ǝ̄) 1. ploščat kos lesa iz podolžno razžaganega debla: pooblati, razžagati desko; pribiti desko čez luknjo; iz desk zbita koča; zabiti žebelj v desko; dolga, široka deska; hrastove, smrekove… …

    Slovar slovenskega knjižnega jezika

  • 12czytać — 1. Czytać w czyichś myślach, w czyimś sercu, w czyjejś duszy «odgadywać czyjeś myśli, domyślać się czyichś uczuć»: Wydaje mi się czasem, że ten stary czyta w mej duszy, może stąd powstaje we mnie poczucie winy i niezasłużonego wstydu (...). M.… …

    Słownik frazeologiczny

  • 13grobowy — Do grobowej deski «aż do śmierci, na zawsze»: (...) winien jej wdzięczność do grobowej deski. I. Newerly, Pamiątka …

    Słownik frazeologiczny

  • 14przeczytać — coś od deski do deski zob. deska 2 …

    Słownik frazeologiczny

  • 15czytać — ndk I, czytaćam, czytaćasz, czytaćają, czytaćaj, czytaćał, czytaćany «przebiegając wzrokiem po napisanych lub wydrukowanych literach albo innych symbolach, formułować w umyśle lub na głos odpowiadające im dźwięki językowe; zapoznawać się z… …

    Słownik języka polskiego

  • 16fuga — I ż III, CMs. fudze; lm D. fug muz. «utwór polifoniczny instrumentalny lub wokalny, w którym poszczególne głosy kolejno podejmują temat według określonych zasad (imitacje, kontrapunkty)» Fuga organowa. ‹z łac.› II ż III, CMs. fudze; lm D. fug 1.… …

    Słownik języka polskiego

  • 17sęczek — m III, D. sęczekczka, N. sęczekczkiem; lm M. sęczekczki 1. «pozostała przy pniu lub gałęzi dolna część bocznej gałązki po jej obcięciu, odłamaniu lub uschnięciu» 2. «ślad, miejsce (na powierzchni pnia, gałęzi, deski, kija itp.) wrośnięcia… …

    Słownik języka polskiego

  • 18sęk — m III, D. a, N. sękkiem; lm M. i 1. «dolna część uschniętej lub uciętej gałęzi pozostała przy pniu» Obciosać pień z sęków. ◊ pot. W tym sęk «na tym polega trudność, kłopot; w tym jest szkopuł» 2. «podstawa gałęzi wrośnięta w drewno pnia i mająca… …

    Słownik języka polskiego

  • 19dèskati — am [dǝs] nedov. (ǝ̏) šport. gojiti šport, pri katerem se stoji na jadralni deski in se vozi po vodi: že več let deska dèskati se stati na jadralni deski in se voziti po vodi: deskati se čez zaliv …

    Slovar slovenskega knjižnega jezika

  • 20surfati — am [sŕf tudi sêrf ] nedov. (ȓ; ȇ) žarg., šport. gojiti šport, pri katerem se stoji na jadralni deski in vozi po vodi; jadrati na deski, deskati: surfati in smučati na vodi …

    Slovar slovenskega knjižnega jezika