delikatny

  • 1delikatny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, delikatnyni, delikatnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odznaczający się słabą odpornością na działanie sił destrukcyjnych; kruchy, wątły, słaby : {{/stl 7}}{{stl… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2delikatny — delikatnyni, delikatnyniejszy 1. «odznaczający się kruchością budowy, małą odpornością, subtelnością kształtów, rysów; niemasywny» Delikatna porcelana, roślina. Delikatne rysy twarzy. Człowiek delikatnej budowy, delikatnego zdrowia. 2.… …

    Słownik języka polskiego

  • 3palec — m II, D. paleclca; lm M. paleclce, D. paleclców 1. «jeden z pięciu członków stanowiących zakończenie ręki lub stopy człowieka; także zakończenie kończyn u zwierząt i ptaków» a) «palec u ręki» Duży, serdeczny palec. Mały palec. Wskazujący palec.… …

    Słownik języka polskiego

  • 4деликатный — начиная с Петра I; см. Смирнов 101, народн. великатный (по образцу великодушный, великолепный и т. д.). Заимств. из франц. delicat от лат. dēlicatus изнеженный , возм., через польск. delikatny или нем. delikat; см. Смирнов, там же; Грот, Фил. Раз …

    Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

  • 5деликатный — Заимств. в Петровскую эпоху из польск. яз., где delikatny суф. производное на базе франц. délicat «нежный, изящный» < лат. delicatus, суф. образования от deliciae «роскошь, пышность» …

    Этимологический словарь русского языка

  • 6деликатный — Заимствование из польского, где delikatny ( деликатный ) образовано на основе французского delicat ( нежный, изящный ), восходящего к латинскому delicatus – изнеженный …

    Этимологический словарь русского языка Крылова

  • 7деликатный — Польское – delikatny. Французское – delicat (нежный). Латинское – delicatus (роскошный, изнеженный). Прилагательное «деликатный» пришло в русский язык, по одной версии, из польского языка, а по другой, что вероятнее всего, из латинского через… …

    Этимологический словарь русского языка Семенова

  • 8деликатный — ая, ое. délicate adj., пол. delikatny <лат. delicatus. 1. дипл. Сложный, тонкий, затруднительный, щекотливый. Сл. 18. Сие дело вельми деликатное, требует времени и добрых конжюктур. АК 2 351. В пункте весьма деликатном, каков есть сей, .. вам… …

    Исторический словарь галлицизмов русского языка

  • 9słowo — 1. przestarz. Być (z kimś) po słowie «być (z kimś) zaręczonym»: – Żeni się pan? – Tak, po słowie jesteśmy. I. Newerly, Pamiątka. 2. Chwytać, łapać kogoś za słowa (słówka) «zwracać złośliwie uwagę na formę wypowiedzi, nie na jej treść, dopatrywać… …

    Słownik frazeologiczny

  • 10styl — 1. Coś w tym stylu «coś podobnego, zbliżonego do czegoś, coś mniej więcej takiego; coś w tym rodzaju, coś w tym guście»: Mówiła (...) że każdy jest kowalem swojego losu, każdy ma prawo do własnego szczęścia i wolności osobistej, i tak dalej. Nie… …

    Słownik frazeologiczny