delikatny

  • 41przezroczysty — przezroczystytszy 1. «przepuszczający promieniowanie; nie zamącony, przejrzysty, klarowny» Przezroczysty strumień. Przezroczysta szyba. Przezroczysty płyn. Przezroczyste konfitury. Przezroczyste oczy. 2. «przeświecający na wylot; ażurowy»… …

    Słownik języka polskiego

  • 42pulchny — pulchnyni, pulchnyniejszy 1. «łatwo uginający się pod wpływem nacisku, dotykania; mający budowę miękką, gąbczastą» Pulchne ciasto. Pulchny grunt. 2. «miękki, delikatny w dotknięciu; okrągły, pełny» Pulchne palce, ręce. Pulchna twarz. Pulchne… …

    Słownik języka polskiego

  • 43puszek — m III, D. puszekszku, N. puszekszkiem; lm M. puszekszki 1. «delikatny puch pokrywający ciało ssaków i ptaków; miękkie, pierwsze owłosienie u ludzi (zwłaszcza u niemowląt)» Sypał mu się puszek nad górną wargą. 2. «delikatne, krótkie włoski… …

    Słownik języka polskiego

  • 44smak — m III, D. u, N. smakkiem; lm M. i 1. «zmysł, którego narządy znajdujące się głównie na języku pozwalają na rozpoznanie pewnych chemicznych właściwości przyjmowanych pokarmów (słodyczy, kwaśności, słoności lub goryczy)» Czuły smak. Przytępiony… …

    Słownik języka polskiego

  • 45subtelny — subtelnyni, subtelnyniejszy 1. «odznaczający się taktem, wrażliwością w sposobie bycia; świadczący o takich cechach; delikatny» Subtelny człowiek. Subtelne zachowanie. 2. «odznaczający się delikatnością, filigranowością budowy, kształtów»… …

    Słownik języka polskiego

  • 46szelest — m IV, D. u, Ms. szelesteście; lm M. y «cichy odgłos powstający przy poruszaniu liści, kartek papieru, sztywnych tkanin itp.; szmer» Cichy, delikatny, lekki szelest. Szelest liści, banknotów. Poruszać się bez szelestu. Słychać podejrzany szelest.… …

    Słownik języka polskiego

  • 47wiotki — wiotkitcy 1. «nie mający jędrności, zwiotczały; niesztywny, gnący się, cienki, delikatny» Wiotka gałązka wierzby. Roślina o wiotkich łodygach. Wiotka skóra. Wiotka tkanina. 2. «szczupły, smukły, gibki» Wiotka kibić. Wiotka postać dziewczyny …

    Słownik języka polskiego

  • 48wiotko — 1. «szczupło, smukło, gibko» Wyglądała młodo i wiotko. 2. «w sposób miękki, elastyczny, delikatny» Wijące się wiotko pędy roślin. Wiotko układający się materiał …

    Słownik języka polskiego

  • 49żart — m IV, D. u, Ms. żartrcie; lm M. y «coś powiedziane lub zrobione nie na serio, lecz dla rozrywki, zabawy, zakpienia z kogoś; figiel, kawał, dowcip; w lm także: żartowanie» Delikatny, dwuznaczny, głupi, kiepski, niesmaczny, niestosowny, niewinny,… …

    Słownik języka polskiego

  • 50delikatnas — ×delikãtnas, à (l. delikatny) adj. (4) žr. delikatus: 1. Delikãtnas vaikinas – sarmatos nepadarys Kt. Žmogų per skaudžiai užgauti žodžiu nesigadija delikatnos širdies žmogui Tat. 2. Delikatni ir smulki sąnarėliai M.Valanč. Ypač juokinga buvo… …

    Dictionary of the Lithuanian Language