delikatny

  • 11uśmiech — 1. Mieć uśmiech przyklejony do ust; robić coś z uśmiechem przyklejonym do ust «nieszczerze, zdawkowo się uśmiechać, być sztucznym, udawać uprzejmość, dobroć»: Czasem wydawało jej się, że jest bliska sukcesu: w szkole same piątki, dom lśni, listwa …

    Słownik frazeologiczny

  • 12arabeska — ż III, CMs. arabeskasce; lm D. arabeskasek 1. szt. «antyczny ornament z przeplatających się, stylizowanych gałązek, łodyg roślinnych; szerzej: każdy delikatny ornament o zawiłym układzie abstrakcyjnych linii lub pędów roślin» 2. muz. «krótki… …

    Słownik języka polskiego

  • 13arcydelikatny — arcydelikatnyni «nadzwyczaj delikatny» Arcydelikatna tkanina. Arcydelikatna sprawa. Arcydelikatni młodzieńcy …

    Słownik języka polskiego

  • 14aromacik — m III, D. u, N. aromacikkiem; lm M. i zdr. od aromat (zwykle w zn. 1) Delikatny, leciutki aromacik …

    Słownik języka polskiego

  • 15bluszczowy — «zrobiony z bluszczu, opleciony bluszczem» Bluszczowy wieniec. przen. «potrzebujący opieki, oparcia; bezradny, delikatny; bluszczowaty» Bluszczowa dusza, natura …

    Słownik języka polskiego

  • 16chucherkowaty — chucherkowatyaci «drobny, delikatny, wątły, słabowity» Chucherkowate niemowlę …

    Słownik języka polskiego

  • 17delikatnie — delikatnieej przysłów. od delikatny a) w zn. 1: Delikatnie zrobiona koronka. Delikatnie malowane (rzeźbione) rysy twarzy modelki. b) w zn. 2: Delikatnie pukać do drzwi, stąpać po schodach. Delikatnie wytknąć komu błędy postępowania. c) w zn. 3:… …

    Słownik języka polskiego

  • 18delikatność — ż V, DCMs. delikatnośćści, blm rzecz. od delikatny a) w zn. 1: Delikatność budowy, kształtów, rysów. b) w zn. 2: Wrodzona delikatność w postępowaniu. c) w zn. 3: Delikatność barw, zapachu, woni …

    Słownik języka polskiego

  • 19desenik — m III, D. a a. u, N. desenikkiem; lm M. i «delikatny, drobny deseń» Haftowany, malowany, wytłaczany desenik …

    Słownik języka polskiego

  • 20drażliwy — drażliwywi, drażliwywszy 1. «mogący doprowadzić do zadrażnień, do nieporozumienia, do scysji; drażniący» Drażliwe sprawy, pytania. Unikali w rozmowie drażliwych tematów. 2. «skłonny do obrażania się, zbytnio wrażliwy, pobudliwy, przeczulony» Był… …

    Słownik języka polskiego