deklàmātor
51deklamatorica — deklàmātorica ž DEFINICIJA v. deklamator ETIMOLOGIJA vidi deklamacija …
52deklamatorski — deklàmātorski pril. DEFINICIJA kao deklamator, na način deklamatora ETIMOLOGIJA vidi deklamacija …
53frazer — fràzēr m <G frazéra> DEFINICIJA onaj koji je sklon fraziranju, onaj koji uopćenim tvrdnjama, poluistinama, općim mjestima i ljeporječivošću prikriva pomanjkanje volje za rad, uvid u probleme i nepostojanje radne i druge djelotvornosti;… …
54mímika — e ž (í) gibanje, premikanje obraznih mišic za izražanje čustev, razpoloženja: posnemati mimiko koga; deklamator je uporabil mimiko in kretnje / govorica mimike / obrazna mimika / njena žalost se je izražala v mimiki, z mimiko // izražanje čustev …
55recytator — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. recytatororze; lm M. recytatororzy {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba wygłaszająca publicznie utwory poetyckie; deklamator : {{/stl 7}}{{stl 10}}W wieczorze poezji brało udział wielu recytatorów. {{/stl 10}} …
