dedignari
1dedignar — (del lat. «dedignāri»; ant.) tr. Desdeñar. * * * dedignar. (Del lat. dedignāri). tr. desus. Desdeñar, despreciar, desestimar. Era u. t. c. prnl …
2desdeñar — (Del lat. dedignari, rehusar como indigno.) ► verbo transitivo 1 Tratar con desdén o indiferencia: ■ desdeñaba a la servidumbre y subordinados. SINÓNIMO despreciar 2 Desestimar o desechar una cosa: ■ no hay que desdeñar esa posibilidad. SINÓNIMO… …
3dédaigner — (dé dè gné) v. a. Marquer du dédain pour quelqu un ou quelque chose. Cette fierté d âme qui dédaigne les serviles bienséances. • Vous n êtes point pour elle un homme à dédaigner, CORN. Cinna, II, 1. • Gardez vous de rien dédaigner, Surtout… …
4CITRUS — nomen quô diversissimae arbores duae Veteribus indigitatae sunt, ἡ ςθύα scil. καὶ ἡ Μηδικὴ μηλέα, thya et Medica seu Citrea malus, de qua modo dictum. Et quidem thya seu Citrus Veter. peculiaris Cyrenaicae et Hammoniacae Libyes arbor, iuxta… …
5MARIUS — I. MARIUS Arviragi fil. Britannorum Rex, Pictos vicit. A. C. 70. Ei successit fil. Coylus, A. C. 93. Polyd. Virg. hist. l. 2. et 3. II. MARIUS interremptis Victorinô, Lollianô et posthumô, triduô tantum imperavit: vir quidem strenuus, ac… …
6RITUALES Libri — Hetruscorum olim celebres teste Festô, in quibus scriptum erat, quô ritu urbes condantur, arae aedesque sacrentur; Curiae, Tribus et Centuriae distribuantur, Cicer. de Div. l. 1. Nempe rittbus maxima parte Gentilium Sacra constabant, cacozeliâ… …
7disdegnare — di·sde·gnà·re v.tr. (io disdégno) CO 1. non reputare degno di sé, avere a sdegno: disdegnare di aver rapporti con certe persone Sinonimi: disprezzare, respingere, sdegnare. Contrari: apprezzare, pregiare, stimare. 2. non apprezzare, rifiutare:… …
8disdegnare — v. tr. [lat. disdegnare, rifacimento di dedignari ] (coniug. come degnare ). [avere a sdegno: d. la compagnia di certe persone ] ▶◀ (non com.) abominare, detestare, (lett.) dispregiare, esecrare, schifare, (lett.) spregiare, (lett.) sprezzare.… …
9Dedignation — De|di|gna|ti|on* die; <aus lat. dedignatio »Verschmähung, Verweigerung« zu dedignari, vgl. ↑dedignieren> (veraltet) Verachtung, Geringschätzung …
10dedignieren — de|di|gnie|ren <aus gleichbed. lat. dedignari zu ↑de... u. dignus »würdig«> (veraltet) unter seiner Würde finden, verschmähen …
- 1
- 2