deşik
1deşik — is. 1. Dəlik, dərin daz çuxur. Deşiyi bərkitmək. Deşikdən siçan çıxdı. – Qaranlıq bucaqlarda taxça kimi deşiklərə düzülüb saxsı qab qaşıq, bir iki mis qab. C. M.. // Boşluq, boş yer. <Tülkü> öz heyvanlığı ilə heç bir zaman bir deşiyi olan… …
2deşik — sf., ği 1) Deşilmiş olan 2) is. Deşilmiş yer Birleşik Sözler delik deşik …
3deşik-deşik — sif. Çox deşiyi olan. Deşikdeşik divar. Deşik deşik kağız. Deşikdeşik eləmək – çoxlu deşik açmaq, hər yerini deşmək. Ol siçana çəngini vurdu pişik; Eylədi əndamını deşik deşik. S. Ə. Ş.. – Tikan onun <Salatının> bədənini deşik deşik etmişdi …
4DESİK — Dolu nesne …
5delik deşik — sf., ği Her yanı deliklerle dolu Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller delik deşik aramak delik deşik etmek delik deşik olmak …
6dəlmə-deşik — top. Öz özünə açılmış, yaxud süni surətdə əmələ gətirilmiş irilixırdalı deşiklər. Dəlmə deşiyi tutmaq. // Sif. mənasında. Dəlmə deşik divar. Dəlmə deşik yer. – <Umud:> Dədəm axşamlar nahaq təzək yandırır, tay da dəlmə deşikdəki… …
7delik deşik etmek — 1) bir canlının vücudunda bir araçla birçok yara, kesik açmak 2) bir şeyin her yanında delikler açmak Üst üste attığı kurşunlarla hedefin içini delik deşik etmeye başlamıştı. Y. K. Karaosmanoğlu …
8delik deşik olmak — 1) bir canlının vücudunda bir araçla birçok yara, kesik oluşmak ... düşman süngüleriyle delik deşik olmaktansa tabancasını şakağına dayayıp tetiği çekmeyi düşünüyordu. N. Cumalı 2) bir şeyin her yanı delinmek …
9dəlik-deşik — 1. sif. Çox deşikli, deşikdeşik. Dəlik deşik bayraqların rəngi qana boyanmışdır. S. V.. 2. top. Dəliklər, deşiklər. Dəlik deşiyini tutmaq. – <Heydər bəy:> Əgər yüz min zəhmətlə birisini dağların dəlik deşiyindən çıxartsan, bir dağarcıq, bir …
10delik deşik aramak — her yerde aramak …
