deşik
81dəldirilmək — məch. Deşdirilmək, deşik açdırılmaq …
82dəldirmək — icb. Deşdirmək, deşik açdırmaq …
83dəlik-deşikli — sif. Dəlik deşikləri çox olan, başdan başa deşik olan. Dəlik deşikli damdan yağış damır …
84dəlmə — 1. «Dəlmək»dən f. is. Dəlmə aləti. 2. is. Divarda açılmış kiçik taxça. İçəridə kahanın divarlarında böyüklü kiçikli beş dəlmə gözə çarpırdı. S. R.. 3. is. Bərə, çəpər, hasar və s. də deşik. 4. sif. Dəlinmiş, deşilmiş; dəlinməklə qayrılmış …
85dəmkeş — is. <fars.> 1. Üzərinə çaydan qoymaq üçün samovar odluğunun yuxarı hissəsinə geydirilən və yanlarda deşikləri olan hissə. Yazıçı məişətdən danışarkən samovarın dəmkeşinə qədər xırda, lakin əhəmiyyətli detalları unutmur. M. İ.. 2. Xörəyin… …
86gilə — is. 1. Üzümün, narın və s. meyvələrin hər bir dənəsi. Qarağat giləsi. – <Kazım> yoğun qaşlarının altından baxan xırda üzüm gilələrinə oxşar gözlərini bərəldib dedi. . Ç.. Kəhrəbadan seçilməz salxımlar nəzərində; Ağzında şaqqıldayıb hər… …
87göz — is. 1. İnsan və heyvanda görmə orqanı. Qara gözlər. Ala gözlər. İri göz. – Xumar xumar baxmaq göz qaydasıdır; Lalə tək qızarmaq üz qaydasıdır. M. P. V.. Arvad . . yaşarmış gözlərini silib ərinin qabağında döyükə döyükə qaldı. S. Rəh.. Göz ağı… …
88gözcük — is. 1. Kiçik göz. Qarışqanın gözcükləri. 2. İçəriyə və ya bayıra baxmaq üçün qapıda qoyulan xırdaca deşik; gözlük. Qapıda balaca bir gözcük də vardı ki, qapı döyüləndə bu gözcükdən baxıb, gələn adamın üzünü görmək mümkün olurdu. Ə. Ə.. 3.… …
89həvəs — is. <ər.> 1. Bir şeylə məşğul olma, bir iş görmə arzusu: meyil, istək. Oxumaq həvəsi. Uşağın mütaliəyə böyük həvəsi var. Getməyə heç həvəsim yoxdur. – Bir qədər keçəndən sonra musiqiyə olan həvəsim o qədər azaldı ki, başıbəlalı düdüyü… …
90kalafa — is. 1. Dağılmış tikintinin qalığı, dağılmış yer; xarabalıq. Kənd yıxılsa, kalafasından məlum olar. (Ata. sözü). 2. İri deşik (divarda və s. də); iri çuxur, oyuq. Qaralır daxmanın kalafa yeri; Dəstə şərqisilə çəkilir geri. S. V.. 3. məh. Quyu. ◊… …