deşik

  • 81dəldirilmək — məch. Deşdirilmək, deşik açdırılmaq …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 82dəldirmək — icb. Deşdirmək, deşik açdırmaq …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 83dəlik-deşikli — sif. Dəlik deşikləri çox olan, başdan başa deşik olan. Dəlik deşikli damdan yağış damır …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 84dəlmə — 1. «Dəlmək»dən f. is. Dəlmə aləti. 2. is. Divarda açılmış kiçik taxça. İçəridə kahanın divarlarında böyüklü kiçikli beş dəlmə gözə çarpırdı. S. R.. 3. is. Bərə, çəpər, hasar və s. də deşik. 4. sif. Dəlinmiş, deşilmiş; dəlinməklə qayrılmış …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 85dəmkeş — is. <fars.> 1. Üzərinə çaydan qoymaq üçün samovar odluğunun yuxarı hissəsinə geydirilən və yanlarda deşikləri olan hissə. Yazıçı məişətdən danışarkən samovarın dəmkeşinə qədər xırda, lakin əhəmiyyətli detalları unutmur. M. İ.. 2. Xörəyin… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 86gilə — is. 1. Üzümün, narın və s. meyvələrin hər bir dənəsi. Qarağat giləsi. – <Kazım> yoğun qaşlarının altından baxan xırda üzüm gilələrinə oxşar gözlərini bərəldib dedi. . Ç.. Kəhrəbadan seçilməz salxımlar nəzərində; Ağzında şaqqıldayıb hər… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 87göz — is. 1. İnsan və heyvanda görmə orqanı. Qara gözlər. Ala gözlər. İri göz. – Xumar xumar baxmaq göz qaydasıdır; Lalə tək qızarmaq üz qaydasıdır. M. P. V.. Arvad . . yaşarmış gözlərini silib ərinin qabağında döyükə döyükə qaldı. S. Rəh.. Göz ağı… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 88gözcük — is. 1. Kiçik göz. Qarışqanın gözcükləri. 2. İçəriyə və ya bayıra baxmaq üçün qapıda qoyulan xırdaca deşik; gözlük. Qapıda balaca bir gözcük də vardı ki, qapı döyüləndə bu gözcükdən baxıb, gələn adamın üzünü görmək mümkün olurdu. Ə. Ə.. 3.… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 89həvəs — is. <ər.> 1. Bir şeylə məşğul olma, bir iş görmə arzusu: meyil, istək. Oxumaq həvəsi. Uşağın mütaliəyə böyük həvəsi var. Getməyə heç həvəsim yoxdur. – Bir qədər keçəndən sonra musiqiyə olan həvəsim o qədər azaldı ki, başıbəlalı düdüyü… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • 90kalafa — is. 1. Dağılmış tikintinin qalığı, dağılmış yer; xarabalıq. Kənd yıxılsa, kalafasından məlum olar. (Ata. sözü). 2. İri deşik (divarda və s. də); iri çuxur, oyuq. Qaralır daxmanın kalafa yeri; Dəstə şərqisilə çəkilir geri. S. V.. 3. məh. Quyu. ◊… …

    Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti