deşik
101qum — is. Bərk mineralların, əksərən kvarsın narın dənələri. Dəniz qumu. İri qum. – . . Səki çay qumundan ibarət olduğu üçün palçıqsız və təmiz idi. M. İ.. Mühəndis təpənin üstünə çıxıb qumu bir xeyli kürəklədi. M. C.. Qum saatı – iki hissədən ibarət… …
102suaşıran — is. tex. Artıq suyun axıb getməsi üçün bəndin divarlarında düzəldilən hidrotexniki qurğu, deşik, pəncərə, boru və s …
103suvacaq — is. Su bəndlərində suyu buraxmaq üçün qapağı olan deşik …
104yad — 1. sif. 1. Qohum olmayan, qohumluq və ya yaxınlıq əlaqələri ilə bağlı olmayan; özgə, kənar. Yad uşaqlar. Özünü yad adam kimi hiss etmək. – Bir gün kişi diqqət eləyib görür ki, övrəti gündüzlər ayağına corab geymir, . . yad kişilərin də yanında… …
105zınba — is. Deşik açmaq üçün əl aləti; deşikaçan …
106zubul — is. Odun doğramaqda, bərk materialda deşik açmaqda istifadə olunan mıxça …
107əsnək — 1. sif. Çox əsnəyən. 2. is. Əsnəmə. Əsnək gəlmək. – Əsnək əsnək gətirər. (Ata. sözü). 3. anat. Ağız boşluğundan qırtlağa gedən deşik. Xəstənin əsnəyi qızarır və şişir, bozumtul ağ rəngli ərp əmələ gəlir …
108ötleşmek — yağma zamanında eşya dellk deşik olmak. I, 238, 239 savaşmak, uğraîmak, I, 239 …
109teşük — taşagı yarık; deşik, yarık, I, 387 …