danej

См. также в других словарях:

• czas — m IV, D. u, Ms. czassie; lm M. y 1. zwykle blm «nieprzerwany ciąg chwil, trwania; jedna z podstawowych (obok przestrzeni) form bytu materii» Drogocenny, wolny, zajęty, stracony czas. Czas mija, płynie, upływa, leci, pędzi, ucieka. Czas leczy,… …   Słownik języka polskiego

• marka — I ż III, CMs. markarce; lm D. markarek 1. «znak fabryczny, firmowy umieszczany na wyrobach danej fabryki, danej firmy określający producenta tych wyrobów, wskazujący ich jakość, chroniący je przed naśladownictwem lub podrabianiem» Dobra, znana… …   Słownik języka polskiego

• osobisty — osobistyści 1. «odnoszący się do danej osoby, będący własnością danej osoby, właściwy danej osobie; własny, prywatny» Bagaż osobisty. Sekretarz osobisty. Osobisty czar. Zapomnieć osobistych uraz. Mieć do kogoś sprawę osobistą. Przyjść do kogoś w… …   Słownik języka polskiego

• potęga — ż III, CMs. potęgaędze; lm D. potęgaęg 1. zwykle blm «siła w działaniu, w oddziaływaniu na coś; skuteczność, moc» Potęga przyrody. Potęga pieniędzy, złota. Potęga oświaty, słowa. Potęga miłości, woli, rozumu. W słowach tylko chęć widzim, w… …   Słownik języka polskiego

• telefon — m IV, D. u, Ms. telefonnie; lm M. y 1. «urządzenie techniczne umożliwiające dwustronną rozmowę na odległość, składające się z aparatów nadawczo odbiorczych połączonych przewodami; także: każdy z takich aparatów; aparat telefoniczny» Telefon… …   Słownik języka polskiego

• literatura — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. literaturaurze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ogół dzieł pisanych danej grupy ludzi, narodu, całej ludzkości, danej epoki historycznej : {{/stl 7}}{{stl 10}}Literatura… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• miejscowy — miejscowywi 1. «właściwy danemu miejscu, związany z daną miejscowością, danym terenem; lokalny, tutejszy» Ludność miejscowa. Miejscowe władze. Miejscowa gwara. Miejscowe gleby. Miejscowy patriotyzm. Miejscowe zwyczaje, stosunki. ∆ Czas miejscowy… …   Słownik języka polskiego

• okoliczny — okolicznyni 1. «znajdujący się, położony w okolicy (na obszarze dookoła jakiegoś miejsca); otaczający, sąsiedni, przyległy» Okoliczne domy, miejscowości. Okoliczne lasy, pastwiska. 2. «należący do danej okolicy, mieszkający w danej okolicy,… …   Słownik języka polskiego

• para — I ż IV, CMs. parze; lm D. par 1. «substancja w fazie gazowej, w temperaturze niższej od temperatury krytycznej» Para wodna. Para wodoru, cynku, alkoholu. Obłok, tuman, kłąb pary. Ciśnienie pary (w kotle). Para bucha, dymi, unosi się, idzie z… …   Słownik języka polskiego

• położenie — n I 1. rzecz. od położyć Położenie ręki na ramieniu. Położenie fundamentów, podłóg. Położenie chorego do łóżka. 2. «miejsce, gdzie się coś znajduje, gdzie jest położone; pozycja zajmowana przez dany przedmiot w stosunku do otoczenia» Malownicze,… …   Słownik języka polskiego

• rola — I ż I, DCMs. rolali; lm D. ról «ziemia świeżo zorana; pole uprawne, gleba» Uprawiać rolę. Pracować na roli. II ż I, DCMs. rolali; lm D. ról 1. «tekst wypowiadany na scenie lub w filmie przez aktora, odtwarzającego jedną z postaci sztuki lub… …   Słownik języka polskiego