dżdżownica

  • 1dżdżownica — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIc {{/stl 8}}{{stl 7}} robak z bardzo licznej rodziny pierścienic, charakteryzujący się walcowatym ciałem złożonym z licznych pierścieni; porusza się zwykle w ziemi, przyczyniając się do jej spulchniania i użyźniania… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2dżdżownica — ż II, DCMs. dżdżownicacy; lm D. dżdżownicaic «Lumbricus, skąposzczet o walcowatym ciele złożonym z licznych pierścieni, występuje w około 1500 gatunkach, prowadzi nocny tryb życia, żywi się szczątkami organicznymi, nie strawione części wydala… …

    Słownik języka polskiego

  • 3Polish orthography — For assistance in making phonetic transcriptions of Polish for Wikipedia articles, see . The Polish alphabet is based on the Latin alphabet but uses diacritics, such as the kreska (graphically similar to an acute accent), the kropka (overdot),… …

    Wikipedia

  • 4Clitellum — Regenwürmer Ein Tauwurm (Lumbricus terrestris) beim Verlassen seiner Wohnröhre (Nachtaufnahme) Systematik ohne Rang: U …

    Deutsch Wikipedia

  • 5Lumbricidae — Regenwürmer Ein Tauwurm (Lumbricus terrestris) beim Verlassen seiner Wohnröhre (Nachtaufnahme) Systematik ohne Rang: U …

    Deutsch Wikipedia

  • 6Regenwurm — Regenwürmer Ein Tauwurm (Lumbricus terrestris) beim Verlassen seiner Wohnröhre (Nachtaufnahme) Systematik ohne Rang …

    Deutsch Wikipedia

  • 7glista — ż IV, CMs. gliście; lm D. glist 1. «Ascaris, nicień z rodziny o tej samej nazwie, pasożytujący, po wyrośnięciu w postać dojrzałą, w przewodzie pokarmowym człowieka, ssaków i ptaków; askaryda; w lm rodzina tych nicieni» Glista ludzka, końska,… …

    Słownik języka polskiego

  • 8korytarzyk — m III, D. a, N. korytarzykkiem; lm M. i zdr. od korytarz a) w zn. 1: Mały korytarzyk łączył dwa pokoje. b) w zn. 2: Dżdżownica, żłobiąc korytarzyki w ziemi, przyczynia się do jej spulchniania …

    Słownik języka polskiego

  • 9rosówka — ż III, CMs. rosówkawce; lm D. rosówkawek środ. «dżdżownica będąca przynętą dla ryb» …

    Słownik języka polskiego

  • 10wić — I ż V, DCMs. wici; lm MD. wici 1. «długa, cienka, elastyczna gałązka, np. wierzbowa, brzozowa; witka» Brzozowa, wierzbowa wić. 2. anat. «nitkowaty wyrostek będący aparatem ruchu, charakterystycznym przede wszystkim dla organizmów jednokomórkowych …

    Słownik języka polskiego