długie życie

  • 11wykukać — dk I, wykukaćka, wykukaćają, wykukaćał, wykukaćany wykukiwać ndk VIIIb, wykukaćkuje, wykukaćiwał, wykukaćiwany 1. «o kukułce albo o zegarze z kukułką: wydać głos: ku ku» Zegar wykukał północ. 2. «o kukułce: kukając wywróżyć» Kukułka wykukała mu… …

    Słownik języka polskiego

  • 12wywróżyć — dk VIb, wywróżyćżę, wywróżyćżysz, wywróżyćwróż, wywróżyćżył, wywróżyćżony «przepowiedzieć, przewidzieć przyszłość, coś, co nastąpi w przyszłości (zwykle na podstawie jakichś znaków, objawów albo linii dłoni lub układu kart)» Wywróżyć komuś… …

    Słownik języka polskiego

  • 13nosić — ndk VIa, noszę, nosićsisz, noś, nosićsił, noszony 1. «trzymając coś w rękach, na plecach lub w inny sposób, chodzić z tym (długo lub wielokrotnie); dźwigać» Nosić bagaże, paczki, skrzynie, toboły, walizki, ciężary. Nosić coś na plecach, na… …

    Słownik języka polskiego

  • 14droga — 1. Być na dobrej drodze «rozumować, myśleć prawidłowo»: (...) sprawiał wrażenie, że nie obchodzą go rewelacje Jakuba. – Jest pan na dobrej drodze, panie profesorze (...). M. Saramonowicz, Siostra. 2. Być na (dobrej, najlepszej, prostej) drodze do …

    Słownik frazeologiczny

  • 15mieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk XIc, mam, ma, mają, miej, miał, mieli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być właścicielem czegoś; posiadać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieć samochód, jacht, mieszkanie, telewizor, komputer,… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 16dupa — 1. wulg. Dać dupy a) «odbyć z kimś stosunek seksualny» b) «poddać się, przegrać»: Życie jest za długie, żeby nie dać w nim dupy i każdy w końcu wpada w jakąś pułapkę. M. Miller, Milion. 2. wulg. Do dupy «do niczego»: (...) zaczął się tłumaczyć,… …

    Słownik frazeologiczny

  • 17serce — 1. Brać, wziąć (sobie) coś do serca «przejmować się, przejąć się czymś, silnie odczuwać, odczuć coś»: Jak będziesz tak wszystko brał sobie do serca, to wykorkujesz raz, dwa, ani się obejrzysz (...). J. Krzysztoń, Obłęd. 2. Całym sercem, z całego… …

    Słownik frazeologiczny

  • 18ciało — n III, Ms. ciele; lm D. ciał 1. «tkanka mięsna, tłuszczowa, łączna i skórna obrastająca szkielet człowieka lub zwierzęcia» Mieć zdrowe, jędrne ciało. ∆ rel. Boże Ciało «w kościele katolickim: święto eucharystii, obchodzone zwykle z uroczystą… …

    Słownik języka polskiego

  • 19światło — n III, Ms. świetle; lm D. światłoteł 1. «promieniowanie elektromagnetyczne działające na oko ludzkie, wywołujące wrażenia wzrokowe, ułatwiające dostrzeganie i rozróżnianie przedmiotów, ich wielkości, kształtu, barwy i ruchu» Jaskrawe, oślepiające …

    Słownik języka polskiego

  • 20wieść — I ż V, DCMs. wieśćści; lm MD. wieśćści książk. «wiadomość, często nie sprawdzona na temat faktu lub wypadku; pogłoska, fama» Alarmująca, nagła, pomyślna, smutna, tragiczna, dobra, zła wieść. Odebrać, otrzymać wieści od kogoś. Brak o kimś, o czymś …

    Słownik języka polskiego