długów
21pozadłużać się — dk I, pozadłużać sięam się, pozadłużać sięasz się, pozadłużać sięają się, pozadłużać sięaj się, pozadłużać sięał się «o wielu: zadłużyć się; narobić długów w kilku miejscach, zadłużyć się u wielu» Pozadłużał się u znajomych …
22pozbyć się — dk, pozbyć siębędę się, pozbyć siębędziesz się, pozbyć siębądź się, pozbyć siębył się pozbywać się ndk I, pozbyć sięam się, pozbyć sięasz się, pozbyć sięają się, pozbyć sięaj się, pozbyć sięał się «uwolnić się od czegoś niepotrzebnego,… …
23repudiacja — ż I, DCMs. repudiacjacji 1. ekon. «odmowa zapłaty długów państwowych» 2. ekon. «odmowa przyjmowania zdewaluowanego pieniądza» ‹łac.› …
24spłata — ż IV, CMs. spłacie; lm D. spłat «spłacanie, spłacenie; suma, którą się płaci, którą się ma płacić, zwykle ratami» Długoterminowe, długoletnie spłaty. Spłata weksli, długów, wierzycieli. Rozłożyć spłaty. ∆ Kupić, wziąć coś na spłaty «kupić coś pod …
25strzec — ndk XI, strzegę, strzeżesz, strzeż, strzegł, strzeżony «mieć kogoś, coś pod dozorem, stać na straży czegoś, uważać na kogoś, na coś; opiekować się, chronić, pilnować» Bacznie, pilnie, troskliwie strzec kogoś, czegoś. Strzec dziecka, domu, dobytku …
26tkwić — ndk VIa, tkwię, tkwisz, tkwij, tkwił 1. «pozostawać w miejscu wetknięcia, włożenia, utknięcia; być osadzonym w czymś mocno, głęboko» Złamany klucz tkwił w zamku. W ścianie tkwił hak. Drzazga tkwi komuś za paznokciem. ◊ Tkwić w czymś po uszy, np.… …
27tonąć — ndk Vb, tonąćnę, tonąćniesz, toń, tonąćnął, tonąćnęła, tonąćnęli 1. «pogrążać się w wodzie, iść na dno; o człowieku: tracić życie przez pogrążanie się w wodzie (zwykle z powodu braku umiejętności pływania)» Nie umiał pływać i zaczął tonąć. Statek …
28wybrnąć — dk Va, wybrnąćbrnę, wybrnąćbrniesz, wybrnąćbrnij, wybrnąćbrnął, wybrnąćbrnęła, wybrnąćbrnęli, wybrnąćbrnąwszy 1. «brnąc wydostać się, wyjść skądś» Konie z trudem wybrnęły z błota. 2. «poradzić sobie, wydobyć się z trudnej, kłopotliwej sytuacji»… …
29wyjść — dk, wyjśćjdę, wyjśćjdziesz, wyjdź, wyszedł, wyszła, wyszli wychodzić ndk VIa, wyjśćdzę, wyjśćdzisz, wyjśćchodź, wyjśćdził 1. «opuścić jakieś miejsce, zwykle udając się dokądś, w jakimś celu» Wyjść z domu. Wyjść na spacer. Wyjść po zakupy. Wyjść… …
30wyleźć — dk XI, wyleźćlezę, wyleźćleziesz, wyleźćleź, wyleźćlazł, wyleźćlazła, wyleźćleźli, wyleźćlazłszy wyłazić ndk VIa, wyleźćłażę, wyleźćzisz, wyleźćłaź, wyleźćził 1. pot. «leząc wyjść, wydobyć się skądś, z wnętrza czegoś, zwłaszcza przez wąski otwór; …
