dĕcens
51FOMES — apud Macrob. Sat. l. 2. c. 8. Aestimavit fomitem esse quendam, et ignitabulum ingenii virtutisque, si mens et corpus hominis vino flagret: prorie materia est levis et arida, quo excipitur et fovetur ignis excussus, et excusus, ab ignitabulo. Et… …
52MAJESTAS — I. MAJESTAS Dea Honoris et Reverentiae filia. Ovid. l. 5. Fast. Donec Honor, placidoque decens Reverentia vultu Corpora legitimis imposuêre toris. Hinc sata Maiestas, quae mundum temperat omnem, Zuaque die Partu est edita, magna fuit. Nec mora… …
53NOUS — apud Capellam Hymno ad Palladem, de Nupt. Merc. et Philol. l. 6. Virgo, armata, decens, Reum Sapientia, Pallas, Aetherens Fomes, Mens et Sollertia Fati, Ingenium Mundi, Prudentia sancta Tonatnis, Ardor doctificus, nostraeque industria Sortis, At… …
54OCULIS profanis — rem sanctam laedi, Veteribus ereditum, Claudian. de Bello Get. v. 101. procul arceat altus Iuppiter, ut deluôra Numae, sedemque Quirini, Barbaries oculis saltim temerare profanis Possit Sed et castos oculos vicissim laedi arbitrabantur, rebus… …
55ONEAL — nomen illustris in Hibernia olim Familiae, ex praefixa lit. O. et nomine Neal, conflatum, de qua vide in voce Tironi, seu Tironensis Comitat. Eandem literam O. alios quoque Hiberniae Optimates pro more gentis nominibus suis praefigere, notat… …
56PONTIFEX Maximus — apud eosdem Romanos, dicebatur unus ille, qui reliquorum supremus erat, a Numa itidem institutus, cui, ut Dionys. l. 2. tradit, maximarum rerum, quae ad sacra et Religionem pertinent, curam iudiciumque commisit, eumque vindicem esse iussit… …
57децентен — (лат. decens) 1. пристоен, погоден 2. скромен воздржлив …
58decenza — de·cèn·za s.f. CO convenienza, decoro, pudore rispetto alle esigenze etiche della collettività: parlare, comportarsi, vestirsi con decenza Sinonimi: castigatezza, 1decoro, dignità, morigeratezza, pudore. Contrari: impudicizia, indecenza,… …
59decenţă — DECÉNŢĂ s.f. Respect al bunelor moravuri, bună cuviinţă; pudoare. – Din fr. décence, lat. decens. Trimis de dante, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 Decenţă ≠ indecenţă Trimis de siveco, 03.08.2004. Sursa: Antonime DECÉNŢĂ s. 1. v. politeţe. 2. v …
60dezent — de|zẹnt 〈Adj.〉 Ggs.: indezent 1. anständig, geziemend, schicklich 2. unauffällig, unaufdringlich [Etym.: <lat. decens »schicklich, geziemend«] …
