dēnŏtātĭo
11Denotation — De|no|ta|ti|on die; , en <aus lat. denotatio »Bezeichnung«>: 1. Inhaltsangabe eines Begriffs (Logik). 2. a) die auf den mit dem Wort gemeinten Gegenstand hinweisende Bedeutung (z. B. ist die denotative Bedeutung von Mond »Erdtrabant, der… …
12ԳԾԱԳՐՈՒԹԻՒՆ — ( ) NBH 1 0562 Chronological Sequence: Unknown date, 8c, 10c, 12c դ. ὐπογραμμός, χαρακτηρισμός, χαρακτήρ delineatio, denotatio, lineamentum, exemplar Գծագրելն, եւ գծագիր, ստուերագրութիւն. տպաւորութիւն. նկարումւն, օրինակումն. եւ Նկար. օրինակ.… …
13denotation — 1530s, indication, from L.L. denotationem (nom. denotatio), noun of action from pp. stem of denotare (see DENOTE (Cf. denote)). As a term in logic, from 1843 (contrasted with connotation) …
14denotação — s. f. 1. Ato de denotar. 2. Sinal; indicação. 3. [Linguística] Significado de uma palavra ou expressão mais próximo do seu sentido literal. ≠ CONOTAÇÃO ‣ Etimologia: latim denotatio, onis, indicação …
15denotacija — denotácija ž DEFINICIJA lingv. upućivanje na prvo, osnovno, izravno značenje riječi ili izraza (za razliku od dodanih, parcijalnih ili pripisanih značenja i asocijacija) [majka = ženski roditelj], opr. konotacija ETIMOLOGIJA lat. denotatio ≃… …
16denotación — (Del lat. denotatĭo, ōnis). f. Acción y efecto de denotar …
17denotation — [dē΄nō tā′shən] n. [LL denotatio] 1. the act of denoting 2. the direct, explicit meaning or reference of a word or term: cf. CONNOTATION 3. an indication or sign 4. Rare a distinguishing name; designation 5. Logic the class of all the particular… …
- 1
- 2
