düşmə
91atılmaq — 1. «Atmaq»dan məch. 2. t siz. Bir şeyin üstündən hoppanmaq, hoppanıb tullanmaq. Xəndəkdən atılıb keçmək. // Hündür yerdən aşağıya tullanmaq, tullanıb düşmək. Barıdan atılmaq. Barıdan atılmaq. Dənizə atılmaq. Pəncərədən atılmaq. 3. t siz. Cəld… …
92ayrı — 1. zərf Xüsusi, tək, başqası ilə bağlı olmayaraq, müstəqil, özbaşına. O, ataanasından ayrı yaşayır. Ayrı gəzib dolanmaq. Ayrı düşmək – aralı düşmək, uzaq düşmək, uzaqlaşmaq, əlaqəsini itirmək. Ailədən ayrı düşmək. – Vətəndən ayrı düşüb indi… …
93bəhs — is. <ər.> 1. Bir şey haqqında ətraflı danışma, müzakirə etmə, fikir yeritmə. // Söhbət, danışıq. Bəhs etmək – danışmaq, söhbət etmək, fikir yeritmək. Biz bir neçə Badkubə müəllimləri . . ictimai məişətdən bəhs edən aylıq bir jurnal nəşr… …
94bəla — is. <ər.> 1. Uğursuzluq, bədbəxtlik, müsibət, fəlakət, afət. Ona bəla üz verdi. – Bu nə bəladır ki, . . dağlar və daşlar da quraqlıqdan od tutub yanır. C. M.. . . Kiçik bir xata böyük bəlalar törədər. M. İ.. // Məc. mənada. <İrakli:>… …
95cida — 1. is. Sivri dəmir ucluqlu, dəlici qədim silah; mizraq. Cidanı çuvalda gizlətmək olmaz. (Ata. sözü). Koroğlu qayıtmaz, tufan saçmasa; Cida işlətməsə, qılınc çaxmasa. «Koroğlu». Cida boyu – ölçü bildirir (adətən, gün, günəş sözləri ilə deyilir).… …
96çaxnaşma — 1. «Çaxnaşmaq»dan f. is. 2. Qarışıqlıq, həyəcan, təlaş, vahimə, vəlvələ. Camaat içərisində bərk çaxnaşma oldu. «Abbas və Gülgəz». Çaxnaşma düşmək – həyəcanla dolu qarışıqlıq düşmək, vəlvələ düşmək, vahimə düşmək, hamı bir birinə dəymək, çaxnaşmaq …
97dal — 1. is. 1. Bədənin boyundan tutmuş omba sümüyünə qədər olan arxa hissəsi; kürək. Küçə ilə bir hambal, bir tay dalında keçir. C. M.. // Heyvanların bədənlərinin yuxarı hissəsi, beli. Qatırın dalına yük yükləmək. Atın dalına minmək. 2. Əks tərəf,… …
98dil-ağız — is. Üzrxahlıq mahiyyətində olan sözlər. Dil ağız etmək (eləmək) – üzrxahlıq mahiyyətində xoş sözlər söyləmək, yaxud xoş sözlər söyləyərək mehribanlıq göstərmək. Bəy gəlinə dil ağız etdikdən sonra, onun üzünü görmək istərdi. H. S.. Məmməd xan dil… …
99diş — is. 1. Yeyilən şeyi tutmaq, dişləmək, xırdalamaq və çeynəmək üçün ağızda olan sümük törəmə. Uşağın dişi çıxır. Dişi ağrımaq. Dişi ilə tutmaq. Dişi ilə qoparmaq. Dişi qamaşmaq. Dişlərini xırçıldatmaq. Ağıl dişi – iyirmi yaşdan sonra çıxan axırıncı …
100düşürmək — f. 1. Bir şeyi götürərək və ya başqa vasitə ilə aşağı endirmək, aşağı salmaq. Kitabları aşağı düşürmək lazımdır. – <Qadın:> Yox! Yalvarıram sənə! Amandır! Bu evdə mənə o qəndildən başqa bir şey lazım deyil; qurbanın olum, de ki, onu düşürüb …
