düşmə
121taqət — is. <ər.> Güc, qüvvət. Ustanın dili daha söz tutmurdu, ayaq üstə durmağa taqəti yox idi. Ç.. Qışın taqəti yoxdur; Döyüşməyə baharla. R. R.. Taqət qalmamaq – bax taqətdən düşmək. Artıq <Qurbanın> dizlərində taqət, vücudunda qüvvət… …
122tilsim — is. <ər.> Mövhumatçılara görə, sehrli qüvvəyə malik söz və s. ; ovsun, sehr (ən çox nağıllarda işlənir). İbrahim bir tilsim oxuyub, oldu tülkü, çıxıb kolun dibindən, yapışdı dəbrüşün boğazından, boğub öldürdü. (Nağıl). Bir tilsim oxuyub,… …
123tor — is. 1. Balıq, quş və s. tutmaq üçün ipdən çarpaz toxunaraq bərabər məsafələrdə düyünlə bərkidilmiş alət. Balıq toru. – Sahibi tor götürüb dənizə gedəndə <Çupçik> də sümsünə sümsünə yortardı. M. C.. Mən yaralı göyərçini tordan çıxarıb… …
124tullanmaq — f. 1. Sıçramaq, hoppanmaq, atılmaq, atılıb düşmək. Harın at qalxdı dik ayaq üstə; Ox dəyən ahu kimi tullandı. A. S.. Qatar gedə gedə Rüstəm tullanıb, birbaş kəndlərinə doğru yollandı. T. Ş. S.. // Paraşütlə atılmaq, enmək, düşmək. Təyyarənin ağır …
125təhər — <ər. tövrdən> 1. is. Cür, üsul, qayda, yol. Nə təhər adamdır? Bu təhər hərəkət etmək olmaz. – <At> dilə gəlib dedi: – Padşah bir uzun örkən, bir də poladdan bir bıçaq qayıtdırsın, sonra mən sənə təhərini deyərəm. (Nağıl). Təhərini… …
126uzaq — sif. və zərf 1. Məsafə etibarilə yaxın olmayan, çox aralı olan (yaxın ziddi). Uzaq yerlər. Uzaq məsafə. – Köhnə Azərbaycanın uzaq bir bucağında; Qoca Həsən dayının alçaq koması vardı. R. R.. Ehtiyat xala dəmir yolundan xeyli uzaq səfalı yaylaq… …
127üzülmək — f. 1. Xəstəlik, yorğunluq və s. nəticəsində gücdən düşmək, əldən düşmək, taqətdən düşmək, zəifləmək. Azarladım, ölmədim; üzüldüm, öldüm. (Ata. sözü). <Zeynəb Səliməyə:> Yorğunsan, üzülmüsən, get bir az dincəl! Ə. M.. 2. Çox köhnəlmək,… …
128xata — is. <ər.> 1. Bax xəta. // Qəbahət, qüsur, günah, yanılma, istənilmədən edilən səhv. Kiçikdən xata, böyükdən əta. (Ata. sözü). Xata eləmək – səhv iş görmək, yanılmaq, səhv etmək. <Koroğlu:> Koroğlu eylədi xata; İndi sən bax bu büsata.… …
