czynna służba

  • 1czynna służba — {{/stl 13}}{{stl 7}} w odniesieniu do służby wojskowej: służba wykonywana zawodowo; także służba rzeczywista, faktycznie odbywana : {{/stl 7}}{{stl 10}}Oficer, żołnierz czynnej służby. {{/stl 10}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2służba — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. służbabie {{/stl 8}}{{stl 7}} instytucja użyteczności publicznej lub wydzielona komórka w strukturze organizacyjnej jakiejś instytucji, powołana do spełniania określonych zadań; też: wchodzący w jej skład… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 3czynny — czynnynni, czynnynniejszy 1. «wykonujący jakąś czynność; pracujący, działający» Wszyscy byli czynni, krzątali się. ∆ biol. Ciało czynne «ciało organiczne wywołujące reakcję w organizmie żywym» ∆ chem. Pierwiastek czynny «pierwiastek wykazujący… …

    Słownik języka polskiego

  • 4zasadniczy — 1. «dotyczący zasady, opierający się na zasadzie; podstawowy, główny, najważniejszy» Zasadniczy argument. Zasadnicza cecha czegoś. Zasadnicze różnice. Zasadnicze wiadomości z prawa, z historii. W sposób zasadniczy. ∆ Zasadnicza szkoła zawodowa… …

    Słownik języka polskiego

  • 5dekować — ndk IV, dekowaćkuję, dekowaćkujesz, dekowaćkuj, dekowaćował, dekowaćowany 1. pot. «chronić kogo przed czynną służbą wojskową na froncie, przed przymusową pracą itp.; pomagać komu w uchylaniu się od jakichś obowiązków; ukrywać, osłaniać» 2. roln.… …

    Słownik języka polskiego