czuję pl

  • 111rześko — «raźno, dziarsko, ochoczo; czerstwo, krzepko» Ktoś wygląda, czuje się rześko …

    Słownik języka polskiego

  • 112samotny — samotnyni 1. «żyjący w samotności, w odosobnieniu, nie mający rodziny, towarzystwa; znajdujący się w określonej sytuacji, w określonym czasie zupełnie sam» Samotny dziwak. Samotny na świecie. Samotny w obcym kraju, mieście. Samotny żeglarz,… …

    Słownik języka polskiego

  • 113schnąć — ndk Vc, schnąćnę, schnąćniesz, schnąćnij, schnął a. sechł, schła, schli 1. «stawać się suchym; suszyć się, wysychać» Bielizna schnie na sznurze. Gliniane garnki schną na słońcu. ∆ Bułka, chleb itp. schnie «bułka, chleb itp. czerstwieje» ∆ Schnie… …

    Słownik języka polskiego

  • 114słabo — słabobiej 1. «z niewielką siłą, niemocno» Słabo kogoś uderzyć, uścisnąć komuś dłoń. Puls, serce bije komuś słabo. ∆ Czuć się słabo «czuć się niezdrowym» ∆ Komuś jest, robi się słabo «ktoś jest bliski omdlenia, źle się czuje» 2. «niezbyt… …

    Słownik języka polskiego

  • 115ssać — ndk IX, ssę, ssiesz, ssij, ssał, ssany 1. «pić wyciągając z czegoś płyn ustami, zwłaszcza o młodych ssakach i niemowlętach; pić mleko z piersi matki» Dać dziecku ssać pierś. Ssać lemoniadę przez słomkę. ∆ Ssać cukierek, pastylkę «trzymać w ustach …

    Słownik języka polskiego

  • 116ściskać — ndk I, ściskaćam, ściskaćasz, ściskaćają, ściskaćaj, ściskaćał, ściskaćany ścisnąć dk Va, ściskaćnę, ściśniesz, ściśnij, ściskaćnął, ściskaćnęła, ściskaćnęli, ściśnięty, ściskaćnąwszy 1. «wywierać ucisk na coś ze wszystkich albo z dwóch… …

    Słownik języka polskiego

  • 117uchybić — dk VIa, uchybićbię, uchybićbisz, uchyb, uchybićbił uchybiać ndk I, uchybićam, uchybićasz, uchybićają, uchybićaj, uchybićał 1. «postąpić niezgodnie z czymś, wbrew czemuś; naruszyć (przepis, nakaz, normę, zwyczaj itp.)» Uchybić gościnności.… …

    Słownik języka polskiego

  • 118udać — dk I, udam, udasz, udadzą, udaj, udał, udany udawać ndk IX, udaję, udajesz, udaćwaj, udaćwał, udaćwany 1. «postąpić, powiedzieć coś nieszczerze, inaczej niż się myśli, czuje; stworzyć pozór czegoś» Udać podziw. Udawać chorobę. Udawać miłość. Udał …

    Słownik języka polskiego

  • 119uganiać — ndk I, uganiaćam, uganiaćasz, uganiaćają, uganiaćaj, uganiaćał rzad. to samo co uganiać się w zn. 1, 2. uganiać się 1. «biegać; urządzać gonitwy, biegi; ganiać» Uganiał się konno po polach. Dzieci uganiały się po podwórku. 2. «biegać starając się …

    Słownik języka polskiego

  • 120urodzić — dk VIa, urodzićdzę, urodzićdzisz, urodź a. uródź, urodzićdził, urodzićdzony 1. «o kobietach i samicach zwierząt żyworodnych: wydać z siebie płód, wydać na świat (dziecko, potomka)» Urodzić córkę, syna. Żona urodziła bliźnięta. Suka urodziła… …

    Słownik języka polskiego